Δεν χρειάζονται άλλες θεωρητικές συζητήσεις. Το τέλος των παλιών ΜΜΕ το βλέπεις όταν ταξιδεύεις με τρένο. Γεμάτο κόσμο λόγω Τεμπών και αγροτών. Που οι σακούλες με τα περιοδικά; Που το "μου δίνετε λίγο την εφημερίδα σας"; Που τα κορίτσια που χαζεύαν τα Lifestyle;
Ενας παππούς από τη Λάρισα διαβάζει μια αθλητική.
Από τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι ακούν μουσική από i-pod, πολλοί (πάρα πολλοί!) έχουν κατεβάσει τα τραπεζάκια κι έχουν ανοίξει λαπτοπ και notebooks, παίζουν παιχνίδια, γράφουν, δουλεύουν, χαζεύουν φωτογραφίες, βλέπουν ταινίες. Ο διπλανός μου βλέπει τις "Ζωές των Αλλων". Εγώ βλέπω τις ζωές όλων. Χωρίς χαρτομάζες. Ο κόσμος άλλαξε. Τα πάντα άλλαξαν στην επικοινωνία και τα Μέσα.
Η αγωνία μου μεγαλώνει. Ομως και η χαρά μου το ίδιο. Σαν να γίνεται πραγματικότητα ένα όνειρο που το περιγράφεις εδώ και χρόνια.
Πριν λίγο διάβασα ποστ στις Τυπολογίες. Οι αθλητικές φυλλάδες της Δευτέρας καταρρέουν. (Μείωση 20% στις αθλητικές της Δευτέρας το 2009) Στα τσακίδια.
Και τώρα τι;
Πάμε γι' άλλα!
Το τρένο της μεγάλης φυγής έχει γκαζώσει!
Ας κρατηθούμε...