Που το δικαίωμα και που η μπούρδα

Το έχω γράψει με άλλα λόγια, πολλές φορές...
Οσοι δεν κατάλαβαν, προσπέρασαν...
Οσοι κατάλαβαν, έκαναν οτι δεν είδαν...

Το διαβάζω προχθές και το χαίρομαι όπως χαίρομαι κάθε φορά που συναντώ ψήγματα λογικής σε αυτό το παρανοϊκό σκηνικό που έχουμε στήσει όλοι μαζί:

Η ανωνυμία δεν είναι ούτε δικαίωμα, ούτε κατάκτηση. Είναι εγγενές χαρακτηριστικό του διαδικτύου.

Και επεξηγεί ορθότατα παρακάτω:

Αν επιμένουν άλλοι να σας το διαλαλούν κάθε μέρα πως είναι δικαίωμα, φύγετε αμέσως από το μπλογκ τους! Ο λόγος είναι πολύ απλός: αυτό το χαρακτηριστικό της ανωνυμίας σάς το έδωσε η εταιρεία στην οποία φιλοξενείστε. Γι αυτήν δεν είστε ανώνυμοι αλλά διευθύνσεις ΙΡ. Και οι διευθύνσεις ΙΡ είναι κοινοποιήσημες σε δικαστικές αιτήσεις. Δεν υπάρχει απολύτως καμία ανωνυμία στο διαδίκτυο, ακόμα και από τους anonymous proxies. Ούτε το Tor δεν σας εγγυάται απόλυτη ανωνυμία!

Προσθέτω για πολλοστή φορά:

Το ψευδο-"δικαίωμα" της ανωνυμίας δεν είναι παρά ένας Ορος ενός Ιδιωτικού Συμφωνητικού.

Και δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ πιο ανόητο από το να μετατρέπεται σε ΑΙΤΗΜΑ και μάλιστα με πολιτική διάσταση.

Γίνεται μάλιστα εξαιρετικά επικίνδυνο διότι λειτουργεί αποπροσανατολιστικά όταν αυτό το ψευδο-"δικαίωμα" αναγορεύεται ως ισότιμο με δικαιώματα όπως:

Η Ελευθερία της Εκφρασης
Η Ελευθερία του Τύπου
Η Ελευθερία του συνέρχεσθαι

αλλά και του απορρήτου των ιδιωτικών συνομιλιών και της αλληλογραφίας.

Αυτά ΕΙΝΑΙ δικαιώματα. Είναι κατακτήσεις.

Ολα τα άλλα περί ανωνυμίας είναι μπαρμπούτσαλα!

Βεβαίως ο καθένας μπορεί να υπερασπίζεται όποιο μπαρμπούτσαλο του κάνει κέφι, όπως μπορεί και να κυκλοφορεί με μια ρέγκα στο καπέλο... Ομως αυτό είναι άλλο θέμα κι άλλου ιατρού αρμοδιότητα!

ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ:

Αν ο κάθε πολίτης έχει τη δυνατότητα να κάνει ΧΡΗΣΗ της ανωνυμίας που του δίνουν οι πλατφόρμες των Blog, οι ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ θα πρέπει να έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να γράφουν επώνυμα και να διατηρούν ΕΠΩΝΥΜΑ ιστολόγια.
Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ όλες οι Ενώσεις Συντακτών σε μέλη τους ή μη με πειθαρχικές κυρώσεις.
Η Δημοσιογραφία δεν μπορεί να φοράει κουκούλα!

«…όσοι δημοσιογράφοι διαχειρίζονται, συμμετέχουν ή συνεργάζονται, σε παντός είδους ιστοτόπους, (blogs , ιστοσελίδες κ.λπ.) θα πρέπει να έχουν ταυτότητα και οπωσδήποτε να σέβονται τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στην κατεύθυνση της αυτοδέσμευσης και αυτορρύθμισης.»

(Ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ)

Αυτός ο Πόλεμος κρατάει χρόνια...

>Ανωνυμία και #iranelection
>Η κακή χρήση της Ανωνυμίας
>Κατάχρηση ελευθερίας
>Η Κόλαση (και οι κολασμένοι) της Ανωνυμίας
>Ονοματάκι δεν έχεις, ορέ λεβέντουρα;
>Φτάνει πια με τους «ψευδώνυμους» δημοσιογράφους
> Περί ανωνυμίας και λογοκρισίας διευκρινίσεις (A' και Β’ ΜΕΡΟΣ: Ανωνυμία και Ψευδωνυμία)

Published by ANemos on Τρίτη, Ιούνιος 19, 2007

Είναι φανερό ότι στις συζητήσεις περί «ανωνυμίας», «ψευδωνυμίας», «λογοκρισίας», «ρυθμίσεων», «αυτορυθμίσεων» και «δεοντολογίας» στα ιστολόγια, πολλές φορές επικρατεί η πλήρης σύγχυση. Λογικό, ως ένα σημείο, αν σκεφτεί κανείς ότι αφ’ ενός το φαινόμενο είναι πολύ καινούργιο και αφ’ ετέρου διότι ΟΥΤΕ και σε άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Γι’ αυτό το λόγο είναι αναγκαίο να ξεκαθαριστούν τουλάχιστον οι όροι όσο γίνεται περισσότερο.

Α’ Μέρος: Τι εννοούμε όταν λέμε Ανωνυμία στα ιστολόγια;

Β’ Μέρος: Τι εννοούμε όταν λέμε Ψευδωνυμία στα ιστολόγια;

1. ανωνυμία η [anonimía] O25 : 1α.απόκρυψη ή άγνοια του ονόματος κάποιου προσώπου: O δωρητής θέλησε να κρατήσει την ~ του. Kρύβεται πίσω από την ~, για να συκοφαντεί ανενόχλητος. β. έλλειψη ονόματος: H ~ ενός δρόμου. || H ~ χρηματιστηριακών τίτλων, όταν δεν αναφέρεται το όνομα του κατόχου τους. 2. η ιδιότητα εκείνου που είναι ανώνυμος, άσημος: H ~ του πλήθους. Προσπάθησε να ξεφύγει από την ~ και να γίνει γνωστός σε όλη την Eλλάδα. || H ~ των μεγαλουπόλεων, όπου το άτομο είναι μια ανώνυμη μονάδα. [λόγ. < ελνστ. ἀνωνυμία `έλλειψη ονόματος΄ κατά τη σημ. της λ. ανώνυμος₁]

Υ.Γ.
Με πληροφορούν οτι κάποιοι ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ και ...αποκάλυψαν το όνομά μου και επίσης το οτι είμαι δημοσιογράφος.
Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Ισως μάλιστα κάποια στιγμή ανακαλύψουν και το οτι ποτέ δεν το έκρυβα.
(Και πως να κρύψεις 25 ολόκληρα χρόνια δημοσιογραφίας;;; Και να θες δεν κρύβονται!!! Πως να κρύψεις τη συνεργασία σου σε πέντε ρ/σ, επτά εφημερίδες, δεκάδες περιοδικά, τρεις τηλεοπτικές σειρές, διδακτικό έργο σε ιδιωτικές σχολές, συμμετοχές σε μια ντουζίνα συνέδρια;;;)
Ολα όσα έχω γράψει τα τελευταία χρόνια επωνύμως, άρθρα, editorial, τα πάντα, είναι ΕΔΩ μέσα! Πάντα εδώ ήταν!!!
Και να φανταστεί κανείς οτι αυτοί που με "ανακάλυψαν" ισχυρίζονται οτι είναι δημοσιογράφοι!
Ούτε καν το Google δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν. Ποια δημοσιογραφία;
Μιλάμε για απίθανα πράγματα!

Και το πιο απίθανο από όλα: Αυτοί που τα "ανακάλυψαν" όλα αυτά κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους. Οι γελοίοι!