Πες μου!
Πες μου!
Πες μου, γαμώτο! Μίλα!
Θέλεις να βάλω και λέξεις;
Λέγε!
Λέγε...
Πόσες λέξεις;
Χίλιες;
Δύο χιλιάδες;
Τόμους ολόκληρους...
Μίλα γαμώ τα δάκρυά μου γαμώ...
Πόσες να γράψω;
Πόσες αναλύσεις θέλεις;
Τι θέλετε από τη ζωή μας ρε;
Τι σκατά θέλετε;
Ολα... Ολα... Ολα...
Δεν έχω...
Δεν μου έμεινε τίποτα...
Ούτε...
...μία
...λέξη!
ΔΕΝ αντέχεται αυτό!
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΟ!
δεν έχω δει κάτι πιο ανατριχιαστικό.. έχω σοκαριστεί..
ΑπάντησηΔιαγραφή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικό!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε πέθανες ρε Άνεμε... δεν το πιστεύω αυτό που βλέπω. δεν έχω λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί είμαστε κι εμείς κατά βάθος. Τρομακτικές φωτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ γιαυτό το "αναμεταδίδω"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρίκη. Και σε όλη αυτή τη φρίκη ο getty πλασάρει την υπογραφή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος χρειάζεται λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήσκληρές εικόνες
ΑπάντησηΔιαγραφήEυχαριστω για το γαμησι, το θελα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τρομακτικό να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη...Τζάμπα το κομμωτήριο, το βάψιμο, τα πανάκριβα ρούχα,τα σινιέ αρώματα και οι γαλαντόμοι τρόποι μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ βρωμιά της ψυχής μας δεν μπορεί με τίποτε να κρυφτεί τελικά....
Δεν μου έμεινε τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε...
...μία
...λέξη!
μπορεί να ακουμπήσει ακόμα και την πιο σκληρή ψυχή... αλλα κάνω λάθος!! δυστυχώς!
ξεγυμνώνεται η ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μας θέλουν θεατές
το παιγχνίδι αυτό
ποιος τελικά θα το
πληρώσει ;
Πάνε σχεδόν 4 χρόνια από τότε που είδα την μητέρα μου να σβήνει χτυπημένη από τον καρκίνο. Ήμουν 26 χρόνων τότε· ματραχαλάς σκέτος. Ακόμη δεν περνάει μέρα που να μην το θυμάμαι και να δακρύζω, να βρίζω και να φωνάζω πως είναι άδικο, πως άξιζε να ζήσει λίγο ακόμη (ακόμη και εγωιστικά, γιατί την αγαπούσα, γιατί την χρειάζομαι, γιατί για εμένα υπήρχε από κτίσεως κόσμου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, σε μια άλλη γωνιά της γης, μιά μανά χτυπημένη από όπλο –σφαίρα, βόμβα, κλπ.– ξεψυχάει στα χέρια του ανήλικου παιδιού της. Όπως λες δεν υπάρχουν λόγια. Οι εικόνες είναι δυνατές και σοκάρουν, ακόμη και εμάς, που όσο να ναι έχουμε λίγο πολύ γίνει κυνικοί μέσω της προβολής τέτοιον σκηνών από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Πως γίνεται μετά να τους φαίνεται παράξενο, μετά από αυτή την τραγική στιγμή αυτού του παιδιού, να διερωτώνται μερικοί γιατί μπήκε στην Χαμάς (και την κάθε Χαμάς), και είτε κάνει πόλεμο, είτε γίνεται καμικάζι.
Είναι η ψυχολογία πια τόσο περίπλοκη, τόσο ακατανόητη;
Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Δεν θέλω να σιωπώ. Τουναντίον. Σπάω τα κεφάλι μου να βρω μια άκρη, κάτι, μια ιδέα, κάτι! Κάτι που θα αλλάξει τον κόσμο. Ίσως υβριστικά φιλόδοξο το όνειρό μου; Δεν ξέρω. Θέλω πάντως να μην βλέπω τέτοιες εικόνες. Όχι γιατί εθελοτυφλώ, απλά γιατί δεν θέλω στο μέλλον να υπάρχουν.
(;_;)
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ. ΠΙΘΑΝΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΓΥΙΟΣ ΠΛΥΣΤΡΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΙΟΙ ΠΛΥΣΤΡΑΣ?. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΥΙΟΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΩΝ?. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ?.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΠΟΣΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΕΧΕΙ?.
ΠΟΣΗ ΑΓΑΠΗ?.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ.
......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί είμαστε.
Ας το παραδεχτούμε στον εαυτό μας ότι είμαστε καθάρματα.Είμαστε σκληροί και άπονοι, για όλους και για όλα.
Τότε και μόνο τότε ΙΣΩΣ μπορέσουμε ν αλλάξουμε, εφ'όσον θέλουμε...
τον ευατό μας πρώτα
Λύπη! Πολύ μεγάλη λύπη!
trapped
συγκλονίστηκα. Ήρθα να γνωριστούμε , μα δεν έχω λόγια. όΛα φαίνονται τόσο μάταια και φτωχά μπροστά σε αυτές τις εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνω μία ερώτηση προς όλους τους παραπάνω bloggers; Ξαφνικά τα βλέπουμε όλα αυτά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβαίνουν εδώ και τόσο καιρό. Δεν ξέρω τι να πώ.
Πρέπει κάτι να γίνει και ίσως ο καθένας μας να παίζει το ρόλο του.
Οπότε χαίρομαι που βλέπω τόσους να "ψάχνουν" .... Αν είχαν όλοι στην Γαζα νετ τι θα κάναν?
Αλλά μην μείνουμε ως εκεί...
Ας βγούμε και λίγο έξω απο το σπίτι. Αλλιώς πάντα άλλοι θα πεθαίνουν και εμείς θα μηρολογάμε μετρώντας τους....
Ε?
Έτσι δεν είναι?
J.K.
Είναι αναγκαία προϋπόθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκατόκοσμος. Πότε δεν πληρώνουν οι υπεύθυνοι....ΠΟΤΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν πρωτοείδα αυτές τις εικόνες, μπήκα στη θέση του παιδιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτούσα επι 6-7' λεπτά μη ξέροντας σίγουρα τι ακριβώς νιώθω και αν ειμαι αναίσθητος ή το πνίγω για να μην πνιγώ.
...
Αργήσαμε λίγο, αλλά δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρο :((
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://hamomilaki.blogspot.com/2009/05/blog-post_4791.html
Με αγάπη
ΜΕ ΔΑΚΡΥΣΕΣ ΠΑΛΙΟΠΑΙΔΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΑΜΑΣΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφή