Κι αφού ο φιλελευθερισμός…
…δεν καταφέρνει να παράγει πολιτισμό!
(καταφέρνει όμως να ανακαλύψει συγκρούσεις πολιτισμών… Δηλαδή ποιών πολιτισμών; Της Δύσης με ΟΛΟΥΣ τους άλλους, παλιούς και νέους!)
…δεν καταφέρνει να επιβληθεί με τη δύναμη του Ισχυροτέρου!
(καταφέρνει όμως να ισοπεδώσει ολόκληρες χώρες και να μακελέψει εκατομμύρια…)
…δεν καταφέρνει να μεταρρυθμίσει το ελάχιστο της κοινωνίας ή της οικονομίας!
(καταφέρνει όμως να διαλύσει κοινωνίες και να απορρυθμίσει οικονομίες… Ακόμα και «ελεύθερες»…)
…δεν καταφέρνει πείσει ούτε τους φιλελεύθερους ότι οι έννοιες «δημόσιο» και «κρατικό» ταυτίζονται!
(καταφέρνει όμως να ιδιωτικοποιεί το δημόσιο και να εξογκώνει το κρατικό…)
…δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τις ιδεοληψίες του περί οικουμενικότητας, παγκοσμιοποίησης, αόρατης χειρός, ηθικής και πολιτιστικής ανωτερότητας της Δύσης!
Τώρα βρήκε νέο παραμύθι: πως βρίσκεται υπό διωγμό!
Σιγά σύντροφοι, μη σκίσετε κανένα μασαζο-καλσόν!
(Πάντως ΟΥΤΕ τα λιοντάρια δεν θα σας φάνε! Ακόμη κι αυτά διαθέτουν μια αξιοπρέπεια!)
///
Στο μεταξύ, και μέχρι να βρεθούν κάποιοι καλοί άνθρωποι να εξηγήσουν στο λαουτζίκο τη σημαίνει φιλελευθερισμός:
.Αναγκαίος ο συντονισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης, λένε Αλογοσκούφης και Στρος-Καν
.Τον κώδωνα του κινδύνου για την επισιτιστική κρίση κρούει το Ευρωκοινοβούλιο
.Το 26% των Ελλήνων υποχρεώνονται να ζήσουν με λιγότερα από 22 ευρώ την ημέρα
Το τραγικό είναι ότι η ιδεολογία του φιλελευθερισμού (όπως εκφράστηκε πχ από τον Locke, Smith, Kant κτλ) εφαρμόζεται χωρίς ιδιαίτερες παρεκκλησεις. Δηλαδή, συνειδητά φτάσαμε στη σημερινή κατάντια... κι αυτό είναι που εδραιώνει τον φιλελευθερισμό σαν κατάντια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και ποτέ δεν εφαρμόστηκε το μοντέλο του Locke περί παγκόσμιας κυβέρνησης, εδραιώθηκε εν μέρη το όραμα του Kant περί federation of liberal states, όπου όλοι μεταξύ τους έχουν καλές σχέσεις και ο κακός είναι οι non-liberal κυβερνήσεις. Παράλληλα με τη θεωρία του Pax Americana που μιλά για την ηθική ανωερότητα της Αμερικάνικης φιλής και το προφίλ των populist που έχει ο εκάστοτε αμερικανός πρόεδρος.. φτάσαμε εδώ που φτάσαμε κι εμείς χορεύουμε σαν μαριονέτες.
Το μόνο που με παρηγορεί, είναι ότι αν το σκεφτούμε χωρίς συναισθηματισμούς και με international relations terminology, δεν υπήρχαν άλλες επιλογές. Ουσιαστικά, οι αποφάσεις μας λαμβάνονται ερήμην μας και το κράτος δεν έχει άλλο ρόλο παρά αυτόν του ρυθμιστή εσωτερικών κρίσεων (που κακά τα ψέματα το δικό σας κράτος ούτε αυτό δεν επιτυγχάνει).
Και η ειρωνία είναι ότι τη περίοδο του ψυχρού πολέμου που οι 2 υπερδυνάμεις πολλές φορές κόντεψαν να ψήσουν όλο τον κόσμο με πυρηνικά, το διεθνές σκηνικό ήταν ασφαλέστερο. Τώρα με την Αμερική να είναι πρώτη στην παγκόσμια σπατάλη σε οπλικά συστήματα με περισσότερο από 50% και τη Ρωσσία δεύερη με λιγότερο από 5% δεν υπάρχουν επιλογές. Η Αμερική και η ιδεολογία που πρεσβεύει σαν ηγεμόνας κάνει ότι θέλει.. αναδυόμενη από τις στάχτες της κατάρρευσης τους Μαρξισμού του 1914 και της κουμμουνιστικής ουτοπίας του Λένιν αργότερα.
(απολογούμαι για τις αγγλικούρες)
Αλόρα καπ
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλελευθερισμός είναι η φυσική τάση του άνθρωπα να μπερδευει τη μουσική με το μετρόπολις, το φαγητό με τα μακ ντοναλτς, το σεξ με την πάρις χίλτον, το ποδόσφαιρο με τη τσέλση, το μπάσκετ με το εν μπι έι, και την ελεύθερη αγορά με το νεπαλ, το μπουτάν και το ντουμπάι. Επίσης είναι δεκάδες άλλα μικρά πράγματα όπως να παίρνεις 1000 ευρώ το 08 ενώ έπαιρνες 470.000grd 9 χρόνια πριν, να σε έχουν μαγκώσει από παντού οι τράπεζες χωρίς να μπορείς να κάνεις κιχ ή ζντούμπαντιτς, να θαυμάζεις τον Μπομπ τον σφουγγαράκη, τον αλεξάκη, τον γιωργάκη και τον βουλγαράκη, να πηγαίνεις για καφέ στο τζάμπο, το ικέα, το χόντος, το απλ μπις και το σταρμπακς, να βλέπεις σινεμά εκεί που έχει το καλύτερο ποπ κορν και τελικά να πεθαίνεις βλέποντας τη τελευταία σου στιγμή λογότυπα, μπραντς και αυτοκίνητα. Αυτό είναι ο φιλελευθερισμός. Και όπως κάθε -ισμός σακατεύει κόσμο.
"Ότι έχει τιμή δεν έχει αξία"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια ποια είναι η διαφορά μεταξύ δημόσιου και κρατικού;
ΑπάντησηΔιαγραφή