Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του Χριστιανισμού
Ο νους του ανθρώπου αρέσκεται στο να επινοεί φρικωδίες. Έχει επινοήσει την Κόλαση, έχει επινοήσει τον προορισμό για την Κόλαση, έχει φανταστεί τις πλατωνικές ιδέες, τη Χίμαιρα, τη Σφίγγα, τους μη ακέραιους βαθμούς ισχύος (όπου το μέρος δεν είναι λιγότερο πλήρες από το όλον), τα προσωπεία, τους καθρέφτες, τις όπερες, την τερατολογική Αγία Τριάδα, τον Πατέρα, τον Υιό και το ανεξήγητο Πνεύμα, συναρθρωμένες σε μία και μόνη οντότητα…
Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του Χριστιανισμού
Το όλο κειμενο βασίζεται σε ένα προειλημμένο "συμπέρασμα", συνειδητά ή ασυνείδητα λαθεμένο και απλά η όλη του επιχειρηματολογία προσπαθεί (ανεπιτυχεστατα) να πεισει για του λογου το αληθες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδη χρειαζεται και λιγότερο μελανι για να πεισεις καποιον ότι είσαι πολέμιος του χριστιανισμού ειδικά. Να υποθέσω πως το Ισλαμ του ταιριάζει καλυτερα και γι αυτο δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε αυτό;
To μόνο ερώτημα που αφηνει να πλαναται ο συγγραφεας ειναι εαν τελικά τον γουσταρει τον Ντε Σαντ (και συνεπώς και την Χριστιανικη ηθικη στην οποία τον ανάγει) ή ΔΕΝ τον γουσταρει ως βαρβαρο και ανήθικο, σύμφωνα με την δική του απροσδιορίστου ταυτότητος ατομική ηθική η οποία προφανώς είναι συντηρητικότερη και πιό πουριτανική και από αυτή των Χριστιανών (παντα συμφωνα με την επιχειρηματολογία του).
Αναφέρεσαι το κείμενο του Μπόρχες ή στο βιβλίο του Θ.Τριαρίδη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και να έχει, νομίζω πως η φράση "Τα βιβλία δεν είναι ευαγγέλια. Οποιοδήποτε βιβλίο κι αν γίνει ευαγγέλιο σκοτώνει" είναι σωστή σε κάθε περίπτωση...
δηλαδη εγω τωρα να το διαβασω η να μην το διαβάσω το εν λογω βιβλιο καθοσον η χριστιανικο-κομμουνιστικη παιδεια μου με κατεστησε ανεσταλμενο ατομο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι κάνεις το ερώτημα του 1.000.000 euro!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να ζήσω απαντώντας μόνο σε αυτό το ερώτημα και εξηγώντας γιατί πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει δίλημμα για αν πρέπει να διαβάσει κάποιος το οποιοδήποτε βιβλίο, εφημερίδα, περιοδικό, εγκυκλοπαίδεια, προσπέκτους, εμπορικό κατάλογο, διαφήμιση, μανιφέστο, αφίσα, κάδρο, κορνίζα, συστατικά προϊόντος, οδηγία χρήσης, τίτλο, υπότιτλο, περίληψη, εισαγωγή, πρόλογο, επίλογο, βιβλιογραφία. Για οποιοδήποτε θέμα. Οπουδήποτε κι αν αυτό είναι τυπωμένο, αναρτημένο, κολλημένο, ψηφιοποιημένο…
Ναι! Αξίζει τον κόπο να το διαβάσεις! (εφ’ όσων βέβαια έχεις διαβάσει το Ευαγγέλιο αλλά και τα άπαντα του Ντε Σαντ!)
«Διάβασα κάποιο βιβλίο και πίστεψα πως είμαι σοφός. Διαβάζω τώρα πιο πολλά• κι όσο διαβάζω τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω την ασοφία μου. Αν το είπε άλλος δεν
ΑπάντησηΔιαγραφήπειράζει να το ξαναπώ κι εγώ. Εγώ δεν κυνηγώ τη λεγόμενη πρωτοτυπία.»
Κωστής Παλαμάς
Ο σοβαρότερος λόγος μη αναγνωσης ενός βιβλίου ειναι το χασιμο χρόνου. Ο δευτερος σοβαροτερος ειναι το χασιμο χρηματων για την αγορα του ή ως χρηματοδοτηση μιας γραμμης που προσπαθει να περασει και με την οποία εισαι ριζικα αντιθετος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο κει και περα από οσο διαβασα τον Μπορχες στο αποσπασμα του δεν θα διαφωνησω στο κομματι της τρομολαγνειας. Θα διαφωνησω εκ πεποιθησεως στον χαρακτηρισμο που προσδιδει στην Αγια Τριαδα. Αλλα επειδη δεν επιχειρηματολογει επ αυτου δεν ενοχλει.
Ο Τριαριδης ομως επιχειρηματολογει ανεπιτυχως. Οποτε εγω είτε θα πρεπει να τον χαρακτηρισω ως ανεπαρκή στην καλύτερη περίπτωση ή ως κακοπροαιρετο στην χειροτερη. Και οι κακοπροαίρετοι δεν μου αρεσουν.
Και εμενα αν μου δωσεις το κινητρο μπορω τελικα να συνδεσω τον Τσιπρα με τον Χιτλερ, την Παπαρηγα με τον Μουσολινι και τον Βοριδη με τον Τσε Γκεβαρα. Επειδη υπήρξα δε και διαφημιστης την τεχνικη του να συνδεεις ασυνδετα πραγματα προκειμενου να πλασαρεις φυκια για μεταξωτες κορδελες δυστυχως την κατεχω αλλα μπορω να την αναγνωρίσω και στους άλλους.
Είναι προφανές –και από αυτή καθ’ εαυτή την ύπαρξη αυτού του ιστολόγιου- ότι διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως: δεν πιστεύω ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να μη διαβάσεις ένα βιβλίο. Αντίθετα πιστεύω ότι υπάρχουν σοβαρότατοι λόγοι να διαβάζει κάποιος (και) βιβλία που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με ο,τι πιστεύει…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω εαν δεν εγινα απόλυτα κατανοητός και παρεξηγηθηκε αυτό που έγραψα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διαβαζω ενα βιβλιο το εχω συνδυασει (καλως ή κακώς) με το αγοραζω ενα βιβλίο. Εαν κατι πεσει στα χερια μας βεβαίως και γιατι να μην το διαβασουμε;
Η αγορά του όμως ιδιαιτερα εαν κανείς γνωρίζει ή υποψιάζεται τι πρόκειται να διαβάσει, είναι μια κινηση αποδοχής του περιεχομενου του ή της ιδεολογιας του ιδιαιτερα εαν το συγκεκριμενο βιβλίο κινειται σε καποια ιδεολογικά πλαισια και δεν ειναι ας πούμε ταξιδιωτικές εμπειρίες.
Αντίστοιχα ας πούμε στην δισκογραφία είναι σαν να ακους στο ραδιόφωνο ένα δισκογραφικό κατασκευασμα και να το αφήσεις να παίζει χαριν περιεργείας ή ανοχής με το να πας να αγοράσεις και το δίσκο.
Ή πάλι, ενα βιβλίο που επιχειρηματολογεί υπέρ του ρατσισμού θα πρέπει να το επιδοτεί κανείς αγοράζοντάς το; Να το διαβάσει εαν πέσει στα χέρια του ναι, αλλά να το αγοράσει ενθαρύνοντας τον συγγραφέα "καλά τα λές, πάρε και τον οβολό μου και γράψε κι άλλα"; Ή ας πούμε σκεψου να γραψει ο Μπους τα απομνημονευματά του και να πρεπει να χρηματοδοτήσω τα ψέμματά του που δικαιωνουν τα εγκλήματά του.
Δεν λεω να καψουμε το βιβλίο του στην πυρά αλλά όχι και να το αγοράσουμε κιόλας.
Υπ' αυτο το πρίσμα αναφερθηκα στις δύο πραπανω περιπτωσεις. Η μια αφορά στην χρηματοδότηση ένος βιβλίου το οποίο θεωρείς ως κοινωνικά βλαβερό ή επιθετικό (και δεν εκφραζει απλά μια διαφορετική άποψη) και η δεύτερη αφορά στο χάσιμο χρόνου με την έννοια ότι όποια ξανθειά ανοιγοκλείνει το στόμα της δεν γίνεται αυτοματως και τραγουδίστρια και όποιος γραφει ένα βιβλίο δεν γίνεται αυτομάτως και συγγραφέας.