Χθες, αυτός ο Ανθρωπος...
...στεκόταν εκεί στο Grand Canyon, σε ύψος 500 μέτρων από το έδαφος, βγάζοντας φωτογραφίες. Κι ύστερα ήπιε τις μπύρες του και αποφάσισε πως ήταν ώρα...
...να φύγει...
...Τα μάζεψε... Τα φόρτωσε στον αριστερό ώμο... Και πήρε φόρα...
...και πέταξε!Εκεί! Στο Grand Canyon, σε ύψος 500 μέτρων από το έδαφος!
Κι έγινε θεός, κι έγινε πουλί, κι έγινε πνεύμα...
...και πέρασε Απέναντι. Και κρατήθηκε με το ένα χέρι στην άκρη του βράχου!
Εκεί! Στο Grand Canyon, σε ύψος 500 μέτρων από το έδαφος!
Κι ύστερα εσύ μου λες πως είναι δύσκολο να κάνεις ένα βήμα μπροστά!
Πως είναι δύσκολο να φύγεις, να περάσεις, να ξεπεράσεις...
Τίποτα δεν είναι δύσκολο!
Και η θέα είναι πάντοτε υπέροχη!
Οσο ζούμε!
(... μην ρωτήσει κανείς αν έζησε!
Η απάντηση είναι προφανής: και βέβαια έζησε!
Εσείς;)
Η διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα είναι σα να έχουμε ήδη πέσει από τα 500 μέτρα ύψος, και προσπαθούμε να σηκωθούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω κάποιους ενδοιασμούς αν μετά απ΄ όλο αυτό που αξίζει πραγματικά να το επιχειρήσεις, γίνεσαι καλύτερος για σένα και για τους άλλους, ή καβαλικεύεις κανένα καλάμι και βλέπεις τους υπόλοιπους από ψηλά για μια ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήGerasimos>>> "Σαν" να έχουμε πέσει! Στο μόνο που έχουμε πέσει πραγματικά είναι στη μιζέρια μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήZanzibar>>> Πολλοί ήσαν εκείνοι -για να μην πω οι περισσότεροι- που δεν έζησαν λόγω ενδοιασμών! Το αν αξίζει κάτι το βλέπεις μετά το άλμα και όχι σκεπτόμενος "να πηδήξω ή να μην πηδήξω" μέχρι να πεθάνεις από γεράματα...
Ομολογώ την αμαρτία μου... Σε τεστάρισα και τώρα ξέρω ότι εσύ είσαι ένας που θα πήδαγες και θα σουν και καλύτερος μετά. Αυτό μου φτάνει γιατί εγώ ακόμα πίνω μπύρες.Την εκτίμησή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικό!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς όπως και η Ζωή!!
Everyone dies. Not everyone lives.
ΑπάντησηΔιαγραφήEveryone dies. Not everyone lives.
ΑπάντησηΔιαγραφή