Οι ολοένα αυξανόμενες, ολοένα βιαιότερες και, κυρίως, ολοένα πιο μεθοδευμένες επιθέσεις

Αυτονόητη η συμπαράστασή μου στην ΄Ερση Σωτηροπούλου για τη νέα επίθεση- πιο φαιά από την προηγούμενη- που δέχτηκε για το Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές της. Γιατί, όμως, οι περισσότεροι υπερασπιστές της επικαλέστηκαν ως κύριο επιχείρημα ότι το βιβλίο αυτό είναι βραβευμένο; Αν, δηλαδή, δεν ήταν βραβευμένο, ο υπερασπιστικός ζήλος τους θα ήταν μικρότερος; Αυτό που διακυβεύεται είναι η ελευθερία του καλλιτέχνη ή η θεσμική αναγνώριση του έργου του; Γιατί τόσος κομφορμισμός ακόμα και σε μια πράξη αντίστασης ενάντια στην προσπάθεια καταστολής της δημιουργικής έκφρασης;
Κατά τα άλλα, οι ολοένα αυξανόμενες, ολοένα βιαιότερες και, κυρίως, ολοένα πιο μεθοδευμένες επιθέσεις εναντίον καλλιτεχνικών έργων, λογοτεχνικών κειμένων, σχολικών εγχειριδίων στο όνομα της εθνικής ορθοφροσύνης, της θρησκευτικής ευσέβειας και της αρετής έχουν ένα καλό:
αναγκάζουν την πνευματική κοινότητα να πάψει να θεωρεί την ελευθερία σκέψης και έκφρασής της δεδομένη, τόσο δεδομένη ώστε να καταντάει ένα ανώδυνο διανοητικό παιχνίδι, μια πολυτελής διασκέδαση ή και ένα επικερδές προνόμιο. Η ελευθερία του πνευματικού δημιουργού, όπως και η ελευθερία του πολίτη, κερδίζεται ή χάνεται καθημερινά, είναι ένας αγώνας που ποτέ δεν κρίνεται τελεσίδικα παρά μόνο σε βάρος εκείνων που αρνούνται να τον δώσουν. Οι φονταμενταλιστές όλων των αποχρώσεων το ξέρουν αυτό, δυστυχώς, καλύτερα από τους εχθρούς τους.

Δημοσθένης Κούρτοβικ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα 15 sites που άλλαξαν το internet

Πως θα έσωζα τους New York Times