Εχω ζαλάδες

Δεν είμαι καλά. Ο μεταβολισμός μου έχει πλήρως απορυθμιστεί. Μεταβολίζω μόνο ιδέες και κείμενα. Πονούν κόκαλα, μάτια, αρθρώσεις, τένοντες (αυτό το γαμήδι, το λαπ-τοπ έχει διαλύσει τους καρπούς μου), τα πάντα. Ζαλίζομαι, έχω αϋπνίες, κουράζομαι εύκολα και από την άλλη είμαι παράλογα υπερκινητικός. Το έχω ξαναζήσει αυτό, ποτέ όμως τόσο έντονα. Ποτέ με τόσους πόνους και τόσες αγωνίες. Σαν να έχω ξεκινήσει να γλιστρώ σε μια γιγαντιαία τσουλήθρα. Δεν ξέρω το τέρμα της, ούτε μπορώ να το φανταστώ. Φαντάζομαι χιλιάδες πράγματα όχι όμως και τον τρόπο ή το πότε θα τα φτάσω. Συχνά πέφτω σε χαοτικές σκέψεις και οδηγώ και τους άλλους στο χάος. Με πνίγει ένα παράλογο αίσθημα ευθύνης. Κι ύστερα έρχεται Ο πανικός. Ενας ανεξέλεγκτος πανικός για το βουνό που στέκει μπροστά μου.

Θα ήθελα να γράψω χωρίς υπονοούμενα και συμβολισμούς. Όμως δεν μπορώ. Οσοι ξέρουν, ελπίζω πως καταλαβαίνουν. Εγκυμονώ…

(Ελπίζω όχι μόνο κινδύνους…)



Οχι ιδιαιτέρως άσχετο:Το 65% των Αθηναίων θέλουν να φύγουν (Καθημερινή)

Σχόλια

  1. Οι πόνοι της

    α ν α γ έ ν ν η σ η ς,

    είναι πιο οδυνηροί από της γέννησης, σου λέω...


    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..."Μὰ πιο πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες
    Π᾿ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του
    Κι ὅταν Αὐτὸς κουράστηκε αὐτοὶ δὲν ξαποστάσαν
    Κι ὅταν Αὐτὸς τοὺς πρόδωσε αὐτοὶ δὲν ἀρνηθῆκαν
    Κι ὅταν Αὐτὸς δοξάστηκε αὐτοὶ στρέψαν τὰ μάτια
    Κι οἱ σύντροφοί τους φτύνανε καὶ τοὺς σταυρῶναν
    Κι αὐτοί, γαλήνιοι, τὸ δρόμο παίρνουνε π᾿ ἄκρη δὲν ἔχει
    Χωρὶς τὸ βλέμμα τους νὰ σκοτεινιάσει ἢ νὰ λυγίσει

    Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους"...

    (Μ.Αναγνωστάκης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το είδα κι εγώ αυτό για το 65% τοις εκατό των Αθηναίων με τάσεις... φυγής. Έφυγα πριν τέσσερα χρόνια και παρότι πλήρωσα και εξακολουθώ να πληρώνω διαφόρων ειδών τιμήματα (ανεργία και άλλα) δεν το μετάνιωσα. Έβλεπα πρόσφατα και τον Γιώργο Θεοτοκά - παλιό Αθηναίο, νομικό, συγγραφέα, μεγάλη μορφή της λεγόμενης 'γενιάς του '30' και ωραίο δοκιμιογράφο - να γράφει (στο 'Aναζητώντας τη διάυγεια') ότι κακώς η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα της Ελλάδας. Και ότι θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί διαφορετικά, σε μια πόλη-μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού, όπως ας πούμε η Φλωρεντία, προφυλαγμένη από την τερατώδη, άναρχη 'ανάπτυξη'...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Cruel Cactus Life[and how to win over the sun*]:-)

    Καλη βδομαδα Αντρεα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. *Στο 'Πνευματική Πορεία' (κι όχι το 'Αναζητώντας τη διαύγεια') οι σκέψεις του θεοτοκά που παρέθεσα πριν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν νομίζεις πως γέρασα κι αχρείαστος μοιάζω
    κι όσα σκαλίζω πως είναι αδιόρθωτα
    τσέκαρέ με σου λέω να δεις αν ταιριάζω
    όπως παλιά σε μια στιγμή τ’ ακατόρθωτα.
    Β.D.Foxmoor :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παρά το οτι δεν πρέπει να υπόσχομαι τίποτα ακόμη, η πρόσκληση είναι ανοιχτή για το ταξίδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα 15 sites που άλλαξαν το internet

Πως θα έσωζα τους New York Times