Διαφωνώ σε πολλά με τους «Βορβορυγμούς» του Αθήναιου. Και ποιο πολύ στον οικονομικό (οικονομίστικο) «φιλελευθερισμό»… Είναι επειδή δεν τον συνδυάζω με τον κοινωνικό, πολιτιστικό, ατομικό φιλελευθερισμό… Τέλος πάντων, είναι μεγάλη κουβέντα και δεν θα την κάνω τώρα… Εκεί που συμφωνώ όμως είναι με μία στάση απέναντι στην ζωή όπως αυτή που διατυπώνει με το σημερινό ποστ, την Απορία.
Λέει: «Δύσκολο χόμπυ η ελευθερία και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Πονάει πολύ, δεν είναι καθόλου τρέντυ και απαιτεί κότσια. Όπως σέβεσαι "τον πατέρα του φερόμενου ως ληστή", έτσι πρέπει να σέβεσαι και τον "γιό του ρατσιστή"».
Και συμφωνώ. Απόλυτα. Ο καθένας φέρει την ατομική ευθύνη…
(Βεβαίως, αν ο «γιος του ρατσιστή» είναι κι αυτός ρατσιστής, τότε θα πάρει το μερίδιο που του αναλογεί…)
.....
Όλα τα παραπάνω ισχύουν (για μένα) και σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. το κάψιμο βιβλίων. Ακόμη κι αν είναι του Λιακόπουλου ή του Παπαδόπουλου ή ακόμη και του Χίτλερ. Παλάτια ας καίγονται! Αυτοκίνητα ας πυρπολούνται! (Όχι ότι αυτά οδηγούν πουθενά…)
Βιβλία και άνθρωποι ΠΟΤΕ!
Οπως συμφωνώ και με τον Τριάντη, σ' αυτό που γράφει σήμερα: "Οι στιγμές, οι φριχτές στιγμές, στην Εκθεση Βιβλίου. Οπου τα κομάντο της οργής και της αμβλυωπίας έσπασαν περίπτερα και προπηλάκισαν πιτσιρικάδες... Αλλά για δες: ούτε ένας από τον κόσμο της Αριστεράς -γραφιάς, λογοτέχνης, πανεπιστημιακός, στοχαστής, εργάτης, θυρωρός- δεν βγήκε να καταδικάσει το γεγονός. Ούτε ένας... Σκέψου να συνέβαινε το αντίθετο. Θα είχαμε να λέμε για πολλούς μήνες, καθώς θα ξιφουλκούσε η οργή της προοδευτικής μονομέρειας, που προσλαμβάνει διαστάσεις απελπιστικής τυφλότητος"
...
Και δεν συμφωνώ με όλα τα παραπάνω επειδή είμαι, απλώς "ένας καλός άνθρωπος". Πέρα από όλα τα άλλα, συμφωνώ ΠΟΛΙΤΙΚΑ!
Αν κάτι θα έπρεπε να διαφοροποιεί εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί (αλλά κι εκείνους που θέλουν να λέγονται ουσιαστικά φιλελεύθεροι) είναι η ανοχή, η αντοχή και η αντίσταση στην τυφλή βία, στην καταρράκωση των ανθρώπων, στις χυδαίες προσωπικές επιθέσεις, στη «λάσπη», στη μαύρη προπαγάνδα, στο φθόνο και τη μνησικακία.
Με την διαφορά οτι ο "γιός του ρατσιστή" συμμετέχει ενεργά και πολιτεύεται σε ένα κόμμα που τον ρατσισμό και την ξενοφοβία την έχει κάνει σημαία με πρώτον από όλους τον ίδιο του τον πρόεδρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθ' όλη την πολιτική του δράση τους τελευταίους μήνες δεν θυμάμαι να έχει διατυπώσει την οποιαδήποτε ένσταση απέναντι στον λόγο του πρώτου ανδρός του ΛΑΟΣ. Απεναντίας, μάλλον νοιώθει άνετα σε οικεία νερά.
Έχει δίκιο ο Αθήναιος: όντως πολλά χόμπυ, είναι δύσκολα.
Το κάψιμο βιβλίων είναι πανταχόθεν κατακριτέο, παρότι κανένας επίσημος φορέας δεν καταδίκασε την επίθεση στο Φεστιβάλ κατά του Σχοινά από κουκουλοφόρους οπλισμένους που δεν είχαν διάθεση "διαλόγου" Στη σύγχυση των Αθλιων χορεύουν τα ποντίκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήkala ta leei sto post tou o A8hnaios.
ΑπάντησηΔιαγραφήse allo post omws ksexase kai ta peri sevasmou kai auta pou shmeiwnete sthn teleutaia paragrafo tou keimenou sas. otan stis 27 Septemvriou grafei se sxolio tou:
"Είναι κάποιος που έχει φτάσει στο σημείο ν’αλλάξει το όνομά του… Τί άλλο να πούμε για τον άνδρα;"
anaferomenos ston Euaggelo Venizelo o opoios apo tis 22/9 exei dwsei safestath apanthsh gia to zhthma tou onomatos tou, telika den einai kai paradeigma fileleu8erou pou exei ekeina ta stoixeia pou ton diaforopoioun apo ekeinous pou epididontai "στις χυδαίες προσωπικές επιθέσεις, στη «λάσπη», στη μαύρη προπαγάνδα, στο φθόνο και τη μνησικακία."