ANemos

Δεν τους αντέχουν άλλο!Δεν υπάρχει και μια χώρα να τους δεχτεί, να τους τσουβαλιάσουμε σε ένα τρένο και να τους στείλουμε όλους μαζί στο φούρνο! Όπως έγινε ΤΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη!Ισως πάλι να είναι μια καλή ιδέα να γίνουμε εμείς αυτή η χώρα. Ας ρωτήσουν τον Πλεύρη (πατέρα), έχει ένα σωρό καλές ιδέες για «ανθρώπινη ανακύκλωση»! Εχει βγάλει και σχετικό βιβλίο άλλωστε που κυκλοφόρησε πρόσφατα!Επίσης μπορούμε να τους ρίχνουμε στα λιοντάρια για να απολαμβάνει ο κόσμος θεάματα αφού ο άρτος έχει φτάσει σε τιμές παντεσπανιού. Τι; Δεν έχουμε λιοντάρια;Πως κάνετε έτσι (κυρία Ντόρα μας);Εχουμε τον Μαλιακό!Ας τους βάζουμε σε πούλμαν κι ας τους πηγαίνουμε πάνω-κάτω στο πέταλο!500 «δικοί μας» χάθηκαν τα τελευταία χρόνια!Είναι αποτελεσματικό το μέτρο!Οσους γλιτώνουν να τους αφήνουμε με δεμένα πόδια σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της Εθνικής μας!Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να απαλλαγούμε από τους λαθρομετανάστες που δεν αντέχετε, κυρία Υπουργέ!Πολλοί από αυτούς έχουν και εκπαιδευτική ΚΑΙ ψυχαγωγική αξία!Να εμ…

«Δεν θα ανοίξουν παλιές πληγές»
Απόρρητα με Συνθήκη του 1955

Για να δούμε τι (επιτέλους!) θα δούμε! Κάποιοι σκάβουν ήδη λαγούμια να χωθούν!

Τον Λάκη Λαζόπουλο τον παρακολουθώ χρόνια, από τη «Λυσιστράτη» το ’86, ύστερο το «τι είδε ο Γιαπωνέζος», το ’87, στο ΑΘΗΝΑΙΟΝ και μετά στο «Καράβι», το 1990. Εκτοτε δεν τον έχω ξαναδεί στο θέατρο. Μόνο στην τηλεόραση. Και όχι φανατικά. Με κουράζει. Όπως με κουράζει γενικά η τηλεόραση αλλά και ειδικά όταν υποψιάζομαι πως κάποιος προσπαθεί να με χειραγωγήσει, να μου «περάσει» τις σκέψεις του από άμβωνος ή από την έδρα ή από τη σκηνή ή από την οθόνη. Δεν το αντέχω το υψωμένο δάχτυλο, μου έρχεται να το δαγκώσω, να πάρω ένα ψαλίδι να το κόψω σύρριζα. Ο Λάκης το κάνει συχνά. Του ξεφεύγει το δάχτυλο και σηκώνεται, σαν παλιός δημοδιδάσκαλος. Φυσικά και έχει την εξυπνάδα, αμέσως μετά, να το ανατρέψει. Να επιστρέψει στη σάτιρα, στο αστείο, στο εύρημα, στην ανατροπή. Όμως εκείνο το υψωμένο δάχτυλο, εμένα εδώ μου έχει κάτσει. Αντίθετα, μου αρέσει πολύ όταν γίνεται λυρικός, όταν το γυρίζει, πάλι λοξά, στην ποίηση της καθημερινότητας.Χθες τον είδα σε μια από τις καλύτερες στιγμές του στο Αλ Τσαντίρ…

Δεν είναι δύσκολο να πάρεις θέση για το «Σκοπιανό». Το δύσκολο είναι να δώσεις λύση. Ηθελε δουλειά δεκαετιών που καμιά κυβέρνηση δεν την έκανε. Δουλειά σε βάθος, εντός και εκτός Ελλάδας. Εμείς προτιμήσαμε είτε να κατεβαίνουμε σε νέους «μακεδονικούς αγώνες» με λάβαρα και πλαστικά σημαιάκια είτε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Όμως το πρόβλημα είναι εδώ. Και λύση δεν φαίνεται. Ισα-ίσα, εκείνο που φαίνεται είναι ότι το μέλλον προμηνύεται μαύρο κι άραχλο. Σαράκι θα μας γίνει κι εμάς κι εκείνων, όποιες και να είναι οι αμέσως επόμενες εξελίξεις…Δεν έχω την ευκολία να προτείνω κάποια λύση, άλλα λέει η καρδιά και άλλα η λογική. Αλλα λέει η ιστορία και άλλα (θα πει) η διπλωματία. Αλλα λένε οι κυβερνώντες και άλλα οι αντιπολιτευόμενοι. Αλλα οι Σέρβοι και άλλα οι Αλβανοί. Θέση έχω… Λύση δεν βλέπω… (κι όποιος πει ότι αυτά τα δύο ταυτίζονται μάλλον αλλού πατά κι αλλού τον πάνε)Και ζηλεύω απεριόριστα όσους μπορούν και διατηρούν το κεφάλι τους καθαρό και μπορούν να συντάξουν κείμενα σαν κ…

Αυτό το ποστ θα μπορούσε να είναι κραυγή…Θα μπορούσε να είναι ουρλιαχτό…Θα μπορούσε να είναι ακόμη και διαδήλωση αγροτών με τρακτέρ…Παρ’ όλα αυτά είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα το λάβει σοβαρά υπ’ όψη του και οι περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, των αρμοδίων, θα το γράψει κανονικά στα παλιά του τα nike!Διαβάζω σήμερα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εισαγόμενα στο καλάθι της νοικοκυράςΚαι μέσα:«Μήλα Κίνας, πατάτες Αιγύπτου, γάλα Ολλανδίας, κρασί Καλιφόρνιας, σιτηρά Ουκρανίας, ζάχαρη Σερβίας, μέλι Βουλγαρίας, πορτοκάλια Βραζιλίας, λεμόνια Αργεντινής, σταφύλια Χιλής, αχλάδια Λατινικής Αμερικής, ξηροί καρποί Περσίας, φιστίκια Κίνας, ρύζι Ινδίας.[…]Οσο και εάν ακούγεται παράδοξο, η χώρα μας, μια γεωργική χώρα, έχει αρνητικό ισοζύγιο στο εμπόριο των αγροτικών προϊόντων. Δίνει περισσότερα χρήματα για να εισάγει γεωργικά προϊόντα, απ' όσα παίρνει από τις εξαγωγές που κάνει. Στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων της Ελλάδας με όλο τον κόσμο έχουμε έλλειμμα της τάξης των 2.182.224.03…

Σήμερα, για έναν περίεργο λόγο, είμαι καλά. Κάπως σαν εκείνο το «κι η Συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι»…Αυτό ονομάζεται «αναίτια ευφορία» και είναι από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορεί να σου τύχουν!…Το πιο περίεργο είναι πως είναι Δευτέρα! ΚΑΙ φθινόπωρο!…Και ναι, είναι το πρώτο φθινόπωρο εδώ και δεκάδες(!) χρόνια που δεν μου έπεσε βαρύ!Μάλλον θα πρέπει να φεύγω για Αφρική ΚΑΘΕ φθινόπωρο από εδώ και πέρα!…Το Μεγάλο Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας πήρε ο Βασίλης Αλεξάκης για το νέο του μυθιστόρημα «Μ.Χ.» που εμπνέεται από «την αντίσταση των Ελλήνων στον χριστιανισμό».«Οι Έλληνες αντιστάθηκαν στον χριστιανισμό»…Μεταξύ ενός ανόητου Πίτερ Παν και ενός νάρκισσου με μυαλό, σαφώς θα προτιμήσω τον δεύτερο. Ο βλάκας «καλό παιδί» δεν παλεύεται!... "I don't find myself attractive," claims Megan Fox, 21, who is fast becoming the pinup girl for her generation. "I think it's way easier to capture me from an angle where I look like Steve Buscemi".

...

"The man i…

ΙωάννηςΓεώργιοςΧαράλαμποςΔημήτριοςΙωάννηςΘεόδωροςΑνδρέαςΧαράλαμποςΚωνσταντίνοςΓεώργιοςΓεώργιοςΤριαντάφυλλοςΚίμωναςΠροσκλητήριο…Ασυναίσθητα σου έρχεται να ψιθυρίσεις: «Παρών… παρών… παρών…». Τα παιδιά στέκονται εκεί, με τα άσπρα πουκάμισα, τα σκούρα μπλε πουλόβερ και παντελόνια. Δεν ξέρω αν συνειδητοποιούν αυτό που συμβαίνει. Δεν έχει όμως και μεγάλη σημασία αυτό. Ακούν ονόματα γνώριμα. Ακούν ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ονόματα. Που ήσαν τα ονόματα των παππούδων τους. Που ήσαν τα ονόματα των παππούδων των παππούδων τους. Που ήσαν τα ονόματα… «Παρών!». «Παρών!». «Παρών!». «Παρούσα!». Στην «ενός λεπτού σιγή» σηκώνεις το κεφάλι προς τα επάνω. Ο ουρανός βαρύς, μολύβι. Υποψίες χειμώνα. Η θάλασσα έχει απομακρυνθεί. Ο χρόνος επιμηκύνεται, διαστέλλεται, σταματά. Ολα ασπρόμαυρα. Στοπ καρέ…Η μνήμη. Παραδίδεται. Μεταγγίζεται υποδόρια. Διακρίνεις ένα σαφώς μεγαλύτερο ρίγος στα κορίτσια, στις μητέρες, ένα ελαφρύ τσίμπημα στις ηλικιωμένες. Τα αγόρια πιο εκτός τόπου και κυρίως εκτός χρόνου....
Ξανά κίνηση. Σε άλλο χ…

Ούτε που τους πέρασε από το μυαλό να μιλήσουν για «ασύμμετρη απειλή» οι πρώτοι διδάξαντες!Τέτοιες «αμερικανιές» μόνο οι δικοί μας τις σκέφτονται(;;;) και τις εκστομίζουν!(Ως γνωστόν, πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι του ανθρώπου!)(Δηλαδή, τον φάγαμε στη μάπα ως Υπουργό Δημόσιας Τάξης, πρέπει να τον φάμε και ως μανιοκαταθλιπτικό; Σαν κι αυτή τη δυστυχισμένη τη ριαλιτζού που κλαίει και οδύρεται για τον νεαρό ζιγκολό; Αυτή τουλάχιστον σουρμαδιέται φωνάζοντας: «Γύρνα πίσω κι ας με δέρνεις κάθε μέρα»; Αυτός πρέπει κλαίγοντας να μας παρακαλάει για το αντίθετο; Να μας δέρνει κάθε μέρα;Κι αυτές οι δηλώσεις του; «Μόνο διά φυσικού θανάτου θα σωπάσω»;Επειδή «πουλάει» ο θάνατος εσχάτως; Ή επειδή ξέρει, κατά βάθος, ότι η βλακεία είναι αθάνατη;Σε λίγο τον βλέπω μόνιμο θεατή στο λάιβ του Λαζόπουλου. Μαζί με τη Μιμή, τη Ρούλα, τη Βάσια και τη Λιάνα…Για σατιρο-ψυχοθεραπεία!) ...
(Αλήθεια, γιατί δεν ανοίγει ένα ολόδικό του blogνα βγάζει τ’ απωθημένα του, να συνομιλεί με τον εαυτό του, να σχολιάζει …

Το παρόν ποστ, συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια του Old Boy να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος…

Μετά την αποδόμησηβλέμμαgaze at Greece

"Αναρωτιέμαι: Μήπως η ολοσχερής κατάργηση μιας κάποιας εθνικής-συλλογικής αγωγής στο σχολείο (ό,τι έχει απομείνει τέλος πάντων), ελεγχόμενης από το δημοκρατικό κράτος και την πολιτική κοινωνία, αφήνει το πεδίο κενό, πρόσφορο σε κάθε εθνοκάπηλο δεκανέα, στον ανεξέλεγκτο εμπρηστή που θα ανέβει στο βαρέλι ή στο τσατ ρουμ;"Ολο εδώ!
...
ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ...


...κι ήτανε γιομάτο τρύπεςέτσι έβλεπεςτον ποιητή να τρώεικαι να ερωτεύεταινα βγάζει τα παπούτσια τουκαι να κοιμάται.Τάκης Σινόπουλος


Δέκα οκτώ ποιήματα των: Τάκη Σινόπουλου, Βαγγέλη Ροζακέα, Γιώργη Παυλόπουλου, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Γιάννη Αγγελάκα, Δημήτρη Παπανικολάου, Σαββίνας Γιαννάτου, Τάσου Λειβαδίτη και Ομάρ Καγιάμ.

Επαιξαν οι μουσικοί:Ηρακλής Βαβάτσικας: ακορντεόν, Διονύσης Βερβιτσιώτης: βιολί, Νίκος Βελιώτης: βιολοντσέλο, Μιχάλης Σιγανίδης: κοντραμπάσο.

Απαγγέλουν:Σαβίνα Γιαννάτου, Γιώργος Κοροπούλης, Pedro Olalla. Τραγουδούν: Σαβίνα Γιαννάτου, Δημήτρης Παπανικολάου, Κώστας Ζαφείρης. Συμ…

...και όχι οι εθνο-γαλαζο-κόκκινες υστερίες!



ΑΥΓΗ 7/10/2007

Επιλεγόμενα στο βιβλίο που συντάραξε το Ρωμέικο για 400 μέρες
του Αγγελου Ελεφαντη

"[...]| Όλοι αυτοί, λοιπόν, αλλά κι εκείνοι που εκκωφαντικά σιώπησαν, θα πρέπει να γνωρίζουν και να έχουν την ειλικρίνεια να το ομολογήσουν --ότι βρέθηκαν σε άλλο τόπο και έδωσαν άλλες φανταστικές μάχες. Και ότι στον πραγματικό πόλεμο που διεξήχθη, στην πραγματική τούτη χώρα, συνέβαλλαν με τον τρόπο τους στη νίκη των δυνάμεων για τις οποίες μίλησα και οι οποίες ήδη έχουν εκφράσει, και ευλόγως, την ικανοποίηση τους".|
Χριστίνα Αγριαντώνη, "Οι διανοητές συνέβαλαν στην νίκη του σκοταδισμού", |Τα Νέα|, 29-30 Σεπτεμβρίου 2007.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου "διανοητή", αν αυτός ο όρος πιστοποιεί κάποια προσίδια και διακριτή ιδιότητα της προσωπικότητάς μου. Δεν τελείωσα καμιά πανεπιστημιακή ή άλλη "σχολή διανοητών", κι απ' όσο ξέρω τέτοια σχολή, που να απονέμει, πτυχίο διανοητού (ή διανοούμενου) δεν υπάρχει πουθενά στ…

Ένα από τα ωραιότερα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο (του vj Spyros) αναδημοσιεύει σήμερα, στην Ελευθεροτυπία ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος…
...

Απολύτως σχετικό: Εφημερίδα των blogs

"Μέσα σε έναν μήνα η κυκλοφορία της εφημερίδας «BostonNOW» ξεπέρασε τις 100.000. Είναιένα καθημερινό δωρεάν φύλλο που γεμίζει πολλές από τις σελίδες του με κομμάτια των μπλόγκερ που ζουν στη Μασαχουσέτη."

Το «Εντευκτήριο» έκλεισε τα είκοσι χρόνια
και τα γιορτάζει μ’ ένα πανηγυρικό τεύχος

Νέα, ανέκδοτα κείμενα των τακτικών συνεργατών του
και πλούσια εικονογράφηση από γνωστούς εικαστικούς δημιουργούς

Με ένα ιδιαίτερα πλούσιο στη σύνθεσή του και πολυσέλιδο τεύχος (αριθ. 78, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007, 272 σελ., 12 ευρώ), που κυκλοφορεί τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, το περιοδικό «Εντευκτήριο» γιορτάζει τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων ανελλιπούς έκδοσης και παρουσίας στα ελληνικά γράμματα.

1987-2007 Γράφει, μεταξύ άλλων, στο εκδοτικό σημείωμά του ο διευθυντής του περιοδικού, Γιώργος Κορδομενίδης: Tο πρώτο τεύχος του «Eντευκτηρίου» κυκλοφόρησε στις αρχές Nοεμβρίου 1987. Tυπώθηκε σε 3.000 αντίτυπα και αριθμούσε 112 σελίδες [...] Στις δύο δεκαετίες που μεσολάβησαν, πολλοί από τους εθελοντές, τους συγγραφείς και τους συνεργάτες του πρώτου εκείνου τεύχους βγήκαν από τη ζωή του περιοδικού. Kάποιοι άλλοι επιμένουν ακόμη / Στο ίδιο διάστημα, με μεγάλες θυσίες στο παρελθόν και διαρκές κόστος στο παρόν, το «Eντευκ…

Διαβαίνω ἀγιάτρευτος μέσ᾿ στ᾿ ὄνειρό μου
σὲ δίχτυ μόνος της πρώτης σιωπῆς
ἔδειξα τὰ πτηνὰ διχάζεται ὁ δρόμος
ἡ ἀλήθεια φαρδαίνει πάντα τὴν ὁρμή.
Κ᾿ ἡ μοῖρα τῶν ἄστρων
θὰ εἶναι τέφρα θὰ εἶναι μία μεγάλη πυρικὴ
τώρα μαθαίνω τὸ αἷμα μου
δίχως τοὺς δροσεροὺς ὑάκινθους
τώρα σὲ βλέπω δρόμε τοῦ καλoῦ σὰν εἰδοποίηση
μὲ κρίνους
ἔχοντας τὸ σακούλι τ᾿ ἀναστεναγμοῦ
κι ὅλο πηγαίνω
πηγαίνω
στὶς
πηγές.

Νίκος Καρούζος

Τι με πειράζει στις απεικονίσεις της ερήμου ;
Το φώς, λέω, έτσι όπως πέφτει εκεί
ελεύθερη ουσία, χωρίς να το σταματάει
καμιά ιδέα.
Τα ζώα της, στερεή γνώση της επιβίωσης
και τ’ άστρα σε μιαν άλλη διάταξη
ασκοί σιωπής που πέφτοντας
μεταμορφώνουν την άμμο
σε ανεξίτηλη μοίρα.
Οι αρσενικοί της είναι άνθη σκουροπέταλα
τυλιγμένα στ’ άσπρα κι ακούν σε πνιχτά ονόματα·
θηλυκά όντα δεν έγιναν ποτέ
μονάχα ή ανεμοθύελλα.
Τα μάτια μπαίνουν στο κουκούλι της ζέστης
και στο εσωτερικό της σκέψης
λάμπει το τελευταίο νερό.
Εισχωρώ εκεί που γεννιέται η σκιά μου·
κάποιος στέκεται δροσερός.
Με αγγίζει αυτός ο απών
δάκρυα τρέχουν
η πηγή τους στο κέντρο μου ποτέ δε θα ‘ναι.


------------------------------------------------------


Ce qui me tracasse dans les images du désert ?
La lumière, je crois, telle que là-bas elle tombe
libre substance, que n’arrête
aucune idée.
Ses animaux solide savoir sur la survie
et les étoiles autrement disposées
outres de silence
qui en tombant métamorphosent le sable
en destinée indélébile.
Ses mâles sont des f…

Δεν αργούν να πραγματοποιήσουν τις απειλές τους...«Με μαχαίρι «απάντησαν» μέλη της Χρυσής Αυγής σε μεταπτυχιακό φοιτητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε χθες το μεσημέρι βλέποντάς τους να γεμίζουν με εθνικιστικά συνθήματα τους τοίχους της Πανεπιστημιούπολης στου Ζωγράφου».Τα μέλη της Χρυσής Αυγής, που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτες, μπήκαν στην Πανεπιστημιούπολη και άρχισαν να γράφουν συνθήματα μίσους, εν όψει της 7ης Γιορτής Ελληνικής Νεολαίας- της εκδήλωσης που οργανώνουν το απόγευμα του Σαββάτου στο Άλσος Στρατού.
Το Νέο Ακροδεξιό Παρακράτος (εκτός από Blogs) έβγαλε και μαχαίρια.
Τι άλλο θα δούμε;



Είναι εντελώς τυχαίο οτι στις 10/16/2007 03:52:00 μμ μου έγραφε ο Λαϊκιστής:«Μα το ωραίο είναι ότι τα Κουμμούνια δε θέλουν να τα κάνουν σαπούνια!!! Ο ΣΥΝ τους ενοχλεί για τους λόγους που ανέφερα. Ας πρόσεχαν κι ας μαζευτούν γιατί αλλιώς δε θα με παραξενέψουν βίαιες ενέργειες. Ξέρεις ο Έλληνας υπομένει πολλά. Κάποτε όμως παίρνει ανάποδες και τα κάνει λίμπα. Προσέξτε να μην κά…

Λένε πως...
Οποιος μπορεί να περιγράψει έναν κόκκο άμμου, μπορεί να περιγράψει όλον τον κόσμο…
…Πρέπει να περάσουν λίγο οι ημέρες……Πάντοτε αυτό έκανα και πάντα αυτό θα κάνωΣκορπίζω τον θεό και το χρυσάφι μου στους τέσσερις ανέμουςΌταν σε συναντώ κάνω όλα εκείνα που το Βιβλίο απαγορεύειΚαι αδιαφορώ για όσα επιτρέπειAbu-Nuwas al-Hasan (750-810)Πέρσης – Αραβας ποιητής…Τόσο την μισούσαν οι Ρωμαίοι την Καρχηδόνα που όταν την κατέλαβαν, την έκαψαν, την ισοπέδωσαν κι ύστερα έριχναν για ένα χρόνο αλάτι για να μην φυτρώσει ποτέ ξανά το χώμα της……

Sidi Bou Said

Σαχάρα

Wait, don't let the spring, the clearness of the sky and the shine of the morning light fool you...
Because the darkness, the thunder rumble and the blowing of the wind are coming toward you from the horizon
Beware because there is a fire underneath the ash

Abo Al Qassim Al Shabbi
(Arabic: أبو القاسم الشابي)
Τυνήσιος Εθνικός Ποιητής
(1909-1934)

Sidi Bou Said


In my big heart, a temple for beautyLife built using dreams and imaginationSo I recited the prayers humbly,I burned the incense, and lit the candles******The magic of life is eternal and never diesSo why complain about darkness that would disappearThe morning comes, and the seasons would passA spring will come, once another elapses***Wounds be silent and sadness be quietThe time of crying and of madness has endedThe morning sun sneaked from behind the mountain peaks***From behind the darkness, and the sound of waterThe spring of life and the morning invited meWhat a beautiful calling, its echo shook my heartI have no reason to stay on top of these foothills***Goodbye! Goodbye, O! You mountains of worriesO! You fogs hardship, O! You valley of doomMy boat has sailed through the high tideAnd I spread the garrisons, so Goodbye! Goodbye!****Abu al-Qasim al-Shabbi
April 19, 1933

6 ημέρες… 6 νύχτες … Πραγματικός χρόνος: 3 χιλιετίες…2.500 χιλιόμετρα… Ενας τόπος: ένα τόσο δα κομμάτι…

Τις σκέψεις που έκανα διασχίζοντας ώρες ατελείωτες τη σαβάναΕκεί που δεν είχα να μετρήσω ούτε ελαιόδεντραΟύτε ανθρώπουςΕκεί που δεν είχα να μετρήσω τίποτα εκτός από το άπειροΤα δάχτυλά μουΤις ανάσες μουΤο ανοιγοκλείσιμο των ματιών μουΜέχρι που έπαψα να σκέφτομαι…Εγινα έρημος…Μέχρι το πρώτο βενζινάδικο.Καφές αραβικός σε πλαστικό κύπελλοΈνα μικρό νερό«Του Ντινάρς»Η τουαλέτα.«Ουάν Ντινάρ»Τρία δηνάρια για καφέ και κατούρημα…Αλλα τρία για ένα πακέτο τσιγάρα «20 Μαρτίου»Κι ύστερα ξανά στη σαβάναΠρος την Γκάφσα…Νυχτώνει.Ανεβάζω το παράθυρο…Στο βάθος αστράφτει ο Ατλας από τους κεραυνούς…Επτακόσια χιλιόμετρα νότια της ΤύνιδαςΞεχνάω και το όνομά μου…

18 Οκτωβρίου. Μέσα στο Μετρό προς Αεροδρόμιο. Ο τύπος, γύρω στα 35 με 40 διαβάζει την ΠΡΩΪΑ της 16ης Νοεμβρίου του 1926 με δηλώσεις Πάγκαλου για τον «τυφεκισμό των έξ». Υπάρχουν πράγματα και άνθρωποι που εξακολουθούν να με εντυπωσιάζουν. Την διαβάζει σαν να είναι σημερινή εφημερίδα……Από την Τυνησία θα μου μείνουν η μυρωδιά του ροδόνερου και η γεύση του χουρμά……Το πρόσωπο του Μπεν Αλί «στοιχειώνει» τη χώρα. Ο διάδοχος του Μπουργκίμπα υπάρχει σε κάθε διασταύρωση, σε κάθε πλατεία, σε κάθε ξενοδοχείο, καφενείο, σπίτι, αυτοκίνητο…Όπως και οι χωροφύλακες, οι πολιτοφύλακες και οι τροχονόμοι του……Μέχρι το 2010 θα έχει χτιστεί η Νέα Τύνιδα του 21ου αιώνα. Χωρίς αφορμές. Με χρήματα όλων των Αράβων… Μετακινούν θάλασσες… Φτιάχνουν πάρκα… Χτίζουν γέφυρες πάνω από λιμνοθάλασσες και ερήμους… Σηκώνουν νέα τεμένη και ξενοδοχεία… Ανοίγουν νέες λεωφόρους… Ετοιμάζουν το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Βόρειας Αφρικής. Το έχουν αναλάβει τουρκικές εταιρείες. …Το βράδυ παρακολουθώ στην τηλεόραση την βομβιστική επ…