«Αιδώς αχρείοι»

Του ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ^*

Το ζήσαμε και αυτό μια ακόμη φορά στη μίζερη ζωή double face (απ' έξω ρόμπα και από μέσα μαύρη ντόπα).

Γιορτή δύο σε ένα «wash and go» για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Γνωρίζουν όλοι οι αδίστακτοι μαυρορομπίτες ότι με το ζόρι και με απειλές για τη ζωή του από του οπλαρχηγούς του 1821 αναγκάστηκε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός να σηκώσει το λάβαρο της Επανάστασης, το οποίο μαγάρισε στη συνέχεια ο Μασκαριότατος Χουντόδουλος ανεμίζοντάς το ως μητροπολίτικο κατωσέντονο στις λαοσυνάξεις της ντροπής για τις ταυτότητες της μασαλοδοξίας. Μεγαλειώδης για μια ακόμη φορά η παρέλαση για τη μεγαλειώδη υποκρισία, να γιορτάζουν την Επανάσταση του 1821 Κράτος και Εκκλησία μαζί. Κάποιος από τους πανάθλιους μεγαλοδημοσιοκάφρους θα μπορούσε να σβήσει την Πόρσε και να ρωτήσει έναν από τους επίορκους ιεράρχες: «Πώς γίνεται να γιορτάζεις μια επανάσταση που την έχεις αφορίσει και ο αφορισμός κρατάει μέχρι σήμερα!». Οι μειωμένες εθνικές και ηθικές αντιστάσεις της επίσημης φιλότουρκης Εκκλησίας δεν ξεπλένονται με τη μαρτυρική θυσία του απλού κλήρου, που ως κομμάτι του λαού συμμετείχε στην Επανάσταση. Η επίσημη ορθόδοξη Εκκλησία ήταν στην υπηρεσία του σουλτάνου, όπως και τώρα στην υπηρεσία των Αμερικάνων και ευλογεί τις βάσεις του θανάτου στη Σούδα και τους μισθοφόρους Έλληνες προδότες που πάνε να βοηθήσουν τους Αμερικανοεγγλέζους στις σφαγές των αμάχων στο Αφγανιστάν, στο Κόσοβο και όπου γη και πατρίς. Ίσως ευθύνεται το ινδιάνικό μου γονίδιο που μου προκαλεί αλλεργία στην κοινωνική αδικία, αλλά η ξεφτίλα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μια ζωή τα γίδια, τα ζώα μου αργά, από Καραμανλή σε Παπανδρέου και από Παπανδρέου σε Καραμανλή, αυτή η κληρονομική δημοκρατία του κώλου έχει γονατίσει κάθε πικραμένο. Αντιπολίτευση για αμερικανάκια, συμπολίτευση για αμερικανάκια, τι δουλειά έχουμε εμείς οι Έλληνες σε αυτή την θλιβερή και πανάκριβη αποικία της παρακμής και των αμερικανοτσολιάδων;

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς, Τ.Π.