Κάπως έτσι διαλύονται αργά και βασανιστικά αυτοί που άνοιξαν τις πύλες στις «μελαμψές φυλές, τις κοντοπόδαρες». Εις τα εξ ων συνετέθησαν. Κι εκεί, στα τελευταία τους, αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο η κουτοπονηριά, οι σαρκοβόρες και δει ανθρωποβόρες διαθέσεις τους, η παντελής έλλειψη πολιτικού πολιτισμού, στοιχειώδους συντροφικότητας –ούτε καν αυτή την συντροφικότητα της αγέλης δεν διαθέτουν-, της απροκάλυπτης χυδαιότητας. «Πολιτικές μηχανές» κρούσης που όταν δεν λαφυραγωγούν αλληλοσπαράσσονται σαν τους αρουραίους, τώρα με ξεμονταρισμένους τους μηχανισμούς τους, με σάπια τα ύφαλα, με σκοροφαγωμένα τα κατάρτια, μετατρέπονται σε ζόμπι και ύστερα σε σκιές. Αυτοί που έφεραν στις εξουσία τα πιο λούμπεν στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, χτίζοντας παράλληλα τα «νέα τζάκια». Εφαγαν, ήπιαν, ανέδειξαν σε ηγεμονεύουσα τάξη τους τραπεζικούς και τις κομμώτριες, τους τηλεοπτικούς ανθυποδημοσιογράφους και τους «πορτιέρηδες», τους χαφιέδες θυρωρούς και τους «Βαβυλο-Γιοσάκηδες». Αθλιοι εξ’ αρχής. Από τότε που λυντσάριζαν τον Σάκη Καράγιωργα κραυγάζοντας «έξω ο κουλός». «Εξω ο κουλός!». Ποιοι; Αυτοί που έκαναν εθνικό μας σπορ τους «κουλοχέρηδες» και το «Τζόκερ», βυθίζοντας τρεις και βάλε, γενιές στους βάλτους της ιστορίας μετατρέπωντάς τις σε φραπεδαράδες, φλώρους, οπαδούς της μικρότερης δυνατής προσπάθειας, των μικρότερων δυνατών στόχων. Γενιές του καναπέ και του καταναλωτικού δανείου. Γενιές χωρίς οράματα, χωρίς επιθυμίες, χωρίς έργο. Γενιές κωλόπαιδων. Γενιές κωλοελλήνων. Γενιές με μνήμη χρυσόψαρου –που μέσα σε δύο εβδομάδες ξέχασαν την μεγαλύτερη εθνική καταστροφή από το 1922 μέχρι και σήμερα.
Διαλύονται! Αυτοί που διαδέχτηκαν την ετοιμόρροπη Δεξιά για να εγκαθιδρύσουν το πιο βαθύ «βαθύ κράτος» της νεώτερης Ελλάδας. Αυτοί που έστρωσαν ξανά το δρόμο, με ροδοπέταλα, της «ανανεωμένης» Δεξιάς και ακροδεξιάς. Σφάζονται τώρα μέσα στον πράσινο νερόλακκο.
Σπουδαίες οι τελευταίες εκλογές.
Τις υποτιμήσαμε…
Μια άθλια εποχή. Μια άθλια «ιδεολογία» φτάνει στο τέλος της…
Τώρα, οι άλλοτε κραταιοί, δεν μπορούν καν να σταθούν στα πόδια τους απέναντι στον μεγάλο τους «αντίπαλο». Διότι δεν έχουν, εδώ και καιρό πόδια. Σέρνονται με τις κοιλιές τους στο χώμα. Διότι δεν έχουν πλέον σθένος και αντοχή. Αυτά τους τα έδινε μονάχα η καρέκλα της εξουσίας. Διότι ποτέ τους δεν είχαν το ηθικό ανάστημα να σταθούν όρθιοι.
Διότι ποτέ δεν ήταν αντίπαλός τους ο «αντίπαλος».
Συνεταίροι ήσαν!
Συνεταίροι στην προδοσία και στο πλιάτσικο.
Απλώς, τώρα, η «Εταιρεία» δεν τους έχει πια ανάγκη!
Διαλύονται!
Καιρός ήταν!
Ας διαλυθούν μέχρι κολυμπηθρόξυλο!!!
...
...
Εξοχη η διευθέτηση στα έδρανα της Βουλής: οι βουλευτές του ΛΑΟΣ κάθισαν αριστερά από αυτά της ΝΔ και πίσω από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Αριστερά της ΝΔ!
Δεξιά του ΠΑΣΟΚ!
Σαν την πραγματικότητα, ένα πράμα!
Αυτοί ορθά διαλύονται. Όμως τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους? Ήδη δημιουργείται στη θέση τους ένα άλλο βαθύ κράτος με τις ίδιες ακριβώς δομές με αυτές που οι διαλυόμενοι δημιούργησαν απλά με άλλα πρόσωπα. Και η ζωή συνεχίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζεις ότι αυτές οι αλλαγές αφορούν μόνο το ΠΑΣΟΚ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ιστορία υπάρχει το φαινόμενο του «ντόμινο»…
Είναι σαν να λέμε ότι, στη μεγάλη εικόνα, η πτώση της «σοβιετίας» ήταν ενδο-ρωσικό θέμα…
Όταν σπάει το ένα ποδάρι –«πόλο» το λένε στο ΠΑΣΟΚ- τότε ολόκληρο το τραπέζι πάει για φούντο…
Εξ ου και οι συμβουλές και ο ευχές του Μητσοτάκη. Δεν τις δίνει για κάποιον άλλον λόγο, τις δίνει με πάσα ειλικρίνεια. Όσο λιγότερα τα κέντρα, τόσο πιο εύκολα ελεγχόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@anemos: Δε νομίζω να υπάρξει Ντόμινο όπως το λες. Η ελληνική κοινωνία δουλεύει με αυτές τις δομές. Ένα 10-15% δεν τις αποδέχεται αλλά οι υπόλοιποι ναι. Οπότε το μοντέλο θα συνεχιστεί έστω κι αν υπάρξουν κόμματα με ονόματα διαφορετικά από τα σημερινά. Θέλω να γράψω κάτι στο blog μου αλλά δεν ξέρω πότε. Σήμερα θα ανεβάσω για το Σκοπιανό.
ΑπάντησηΔιαγραφή@exiled για την αντίδραση Μητσοτάκη έχω αφήσει απάντηση στο blog του exastal
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=27030956&postID=7691811481596701247
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://exastal.blogspot.com/
Τα links.
Έχεις δίκιο για τα "φαινόμενα", δίκιο και για τις συνέπειες, ακόμη περισσότερο επειδή υπήρξαν ΕΚΕΙ και ευγενείς ελπίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να μη μείνει κολυμπιθρόξυλο από ότι βουλιάζει, ίσως και να είναι νησί και να το υποτιμούν οι θάλασσες και πάλι...
Πάντως δεν βγαίνει τίποτα, χτυπώντας το ... σαμάρι.
Αυτή η κοινωνία και όχι ένα κόμμα, που δείχνει τα πεινασμένα δόντια της, γεννήθηκε σε άλλες εποχές, μέσα σε μάχες επιβίωσης και όταν τις κέρδισε ζήτησε και ψωμί και αξίες και αξιοπρέπεια...
Ίσως οι καλύτεροι βρέθηκαν μαζί στην ΑΛΛΑΓΗ. Ύστερα κάποιοι έφυγαν, κάποιποι ήρθαν, κάποιοι τους άφησαν. Δεν ήταν τόσο ΑΥΤΟΙ στο καράβι όσο είμασταν ΕΜΕΙΣ.
Τώρα που όσοι φωνάζοντας ακούγονται σαν να μιλάν στο όνομα όλων είναι νωρίς να ακούσουμε στα σοβαρά τα όσα λένε.
Όταν θα έρθει, σύντομα, ή ώρα, θα πάρουν την οριστική τους θέση στο πάνθεον των χθεσινών ηρώων και ΕΜΕΙΣ τις τύχες μας, τις ΕΛΠΙΔΕΣ μας στα χέρια μας με περισότερη ευπρέπεια και ΕΥΘΥΝΗ.
Αρκεί να μη φοβόμαστε, να βρίσκουμε τρόπο να βλέπουμε από κατάλληλη οπτική γωνία, με κατάλληλους φακούς το ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ...