Το είπε ο αδελφός Γρηγόρης Ψαριανός -που κατεβαίνει με το ΣΥΡΙΖΑ στην Β’ Αθηνών και του εύχομαι: Πάντα τέτοια! Ζωή σε λόγου μας!- και συμφωνώ απόλυτα μαζί του! Τόσο απόλυτα που τις τελευταίες μέρες με περιτριγυρίζει μια ηλίθια μύγα που με μυγιάζει επικίνδυνα. Ερχεται αυτό το άτιμο έντομο κάθε τρεις και λίγο και μου ψιθυρίζει: «Ρε ηλίθιε, έχεις σκεφτεί ότι η ψήφος σου μπορεί να στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας; Ότι μπορεί να στηρίξει αυτούς που σιχαίνεσαι;». Ναι, το είχα σκεφτεί, αλλά το απωθούσα. Η ιδέα του να ξαναβγεί η ΝΔ με απωθεί πολιτικά και αισθητικά όσο και ιδέα του να επιστρέψει το ΠΑΣΟΚ. Και αφού και τα δύο μου είναι εξίσου απωθητικά τότε γιατί θα έπρεπε να μου αρέσει μια ενδεχόμενη συνεργασία μαζί τους, σε περίπτωση που δεν έχουν αυτοδυναμία;
Ένα κι ένα κάνουν δύο!
(Και σίγουρα δεν κάνουν …151 ή 152!)
Αν ήθελα να κάνει κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα ψήφιζα ΠΑΣΟΚ!
Δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να το στηρίξω με μια γκέλα της ψήφου μου που αλλού θα τη ρίξω και σε άλλον θα πάει!
Είχα σχεδόν (τι σχεδόν; Σίγουρα!) αποφασίσει τι θα ψηφίσω, όμως τα πράγματα άλλαξαν αυτές τι μέρες: παρακολούθησα δηλώσεις, αντιλήφθηκα υπονοούμενα, είδα να ασκούνται αφόρητες πιέσεις για συνεργασίες, είδα κάποιους να κλείνουν πονηρά το μάτι σε κάποιους άλλους. Ηλθε και η μύγα!
Ναι, τα πράγματα άλλαξαν. Κι αφού κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να αλλάζουν σχέδια και στρατηγικές στο άψε σβήσε, άλλαξα κι εγώ.
Όχι! Κανένας δεν μπορεί να πάρει τη δική μου ψήφο, τη δική μου επιλογή και να την κάνει, εκ των υστέρων, κάτι άλλο! Και η παραμικρή υποψία ότι μπορεί να συμβεί αυτό με αφηνιάζει! Οποιοσδήποτε φλερτάρει έμμεσα ή άμεσα, πριν ή μετά τις εκλογές, με τα δύο μεγάλα κόμματα δεν πρόκειται να έχει τη δική μου συναίνεση. Αν ήθελα να τα στηρίξω το έκανα χωρίς διαμεσολαβητή!
Θέλω καθαρά λόγια, καθαρούς λογαριασμούς, καθαρή ψήφο!
Τα παιχνιδάκια ας τα κάνουν μόνοι τους!
Η επιλογή, για μένα, είναι μια!
Και μοναδική!
Ή
όπως λέγαμε παλιά:
ΨΗΦΟ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ!
Δεν θα είμαι ΚΑΙ ηλίθιος ΚΑΙ μαλάκας σε αυτές τις εκλογές!
Υ.Γ.1
Και ΝΑΙ: Είναι σαφές ότι για μένα και «για μια μεγάλη μερίδα του ΣΥΝ η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αποτελεί κάτι μεταξύ ταξικής προδοσίας και ιδεολογικού τσαρλατανισμού.». Ευχαριστώ ΔΕΝ θα πάρω!
Υ.Γ.2
Και ΟΧΙ: δεν θέλω να δω στις μεθεπόμενες εκλογές τα ποσοστά του ΣΥΝ να γίνονται ποσοστά …νικοτίνης, της τάξης του 0,1mg επειδή θα κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του Γιωργάκη σ' αυτές!
Υ.Γ.3
Οσο για τα δύο «μεγάλα» κόμματα του Ρουσόπουλου και του Λαλιώτη: Τη συντριβή τους θέλω. Όχι την πολιτική τους επιβίωση! Και μάλιστα σε βάρος μου!
Υ.Γ.4
Γρηγόρη, καλή τύχη! Πιστεύω ότι ΕΣΥ με καταλαβαίνεις!
![[33.jpg]](http://4.bp.blogspot.com/_Jtxb9AL8XfY/Rt8WQw1_BkI/AAAAAAAABA0/tRTDtb5U7aU/s1600/33.jpg)
Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Αν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα ‘ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.
Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
κι’ έχ’ η πλάση κοκκινήσει
κι’ άλλος ήλιος έχει βγη
σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γης
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας πάντα οδηγούν σε αδιέξοδο γιατί λειτουργούμε ως οπαδοί και όχι ως πολίτες. Θέλουμε η ψήφος μας να πάει εκεί που θέλουμε εμείς για να μαζευτούμε στην κερκίδα και να φωνάξουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν σταματήσει η Αριστερά να αισθάνεται μαδημένη τότε θα έχουμε κάνει όλοι μας ένα ακόμη βήμα.
Μην παρεξηγηθώ: λέω Ναι, στις συνεργασίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά να το ξέρουμε ΠΡΟεκλογικά και όχι να μας το φιλάνε για έκπληξη ΜΕΤΑ!
Όχι να ψηφίζουμε τον έναν για να βγαίνει ο άλλος!
Και κάτι ακόμη: στόχος, σ' αυτές τις εκλογές, είναι ο δικομματισμός, όχι το να ξανακάνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικά αδελφέ θέλω να φύγουν από την κυβέρνηση οι αντιαισθητικοί άσχημοι, χουντικοί με το λαμιναρισμένο μαλλί και το γυαλί ρειμπαν του μαρκεζίνη. Το πως θα γίνει δε με κόφτει διόλου. Ας πούμε ότι προς το παρόν τρώω τις αλαβανιές και την γελοία καμπάνια του γεώργιου τσαντ. Μετά έχει ο Βούδας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω εαν ο Ψαριανος καταφερει να εκλεγει....αυτο που θελω ειναι να ξαναρχισει εκπομπες στο ραδιοφωνο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεμε, με μπερδεψες. Ζητας καθαρα λογια και καθαρες κουβεντες αλλα δεν λες καθαρα αυτο που θελεις και μιλας με υπονοουμενα. Ποιος απο το ΣΥΡΙΖΑ κλεινει το ματι στο ΠΑΣΟΚ, περα απο τους συνηθεις υποπτους της μειοψηφιας του ΣΥΝ? Τι ειδες και αλλαξες γνωμη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκουμε καιρο τωρα που ειναι αναγκασμενος ο Αλαβανος να επαναλαμβανει σαν χαρε-κρισνα: "δεν υπαρχει περιθωριο συνεργασιας με το ΠΑΣΟΚ" και "ειμαστε στην αλλη οχθη".
Το οτι το ΠΑΣΟΚ θα κανει τα αδυνατα δυνατα για να μπορεσει να καπηλευτει και να καπελωσει την Αριστερα ειναι σταθερα της πολιτικης ζωης απο τη μεταπολιτευση και μετα. Αλλα τι σημαινει αυτο?
Στο τελος τελος υπαρχει και η ερμη η διακηρυξη του ΣΥΡΙΖΑ που θετει ακριβως το πλαισιο για τις συνεργασιες του ΣΥΡΙΖΑ.
Ε, αν πια ο ΣΥΝ πατησει ολες τις δεσμευσεις του και κανει τη μαλακια, τι μπορει κανεις να πει?
@plagal: μαλακία είχε κάνει και με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2004 ο ΣΥΝ, που αθέτησε την τότε διακήρυξη και συμφωνία. Οπότε η τωρινή διακήρυξη δυστυχώς (για κάποιον αριστερό κόσμο) και ευτυχώς (για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας) δεν πιστεύω ότι είναι δικλείδα ασφαλείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ κατάλαβα τι σ' έκανε ξαφνικά να πιστέψεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τακιμιάσει μετεκλογικά με το ΠΑΣΟΚ, ειδικά μετά τις τελευταίες δηλώσεις κι εμφανίσεις του Αλαβάνου (debate, Αριστοτέλους) όπου απέκλεισε το ενδεχόμενο ξεκάθαρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, θέλω να δω το δικομματισμό να ταπεινώνεται σ' αυτές τις εκλογές (face in the dirt, κάτω από 70% συνολικά αν γίνεται), για την ακυβερνησία και τη διαφθορά που υποστήκαμε τόσα χρόνια από τις "ισχυρές" κυβερνήσεις (θέλω να δω επίσης και την επαναφορά της απλής αναλογικής, αλλά χλωμό το κόβω)' όπερ σημαίνει κυβερνήσεις συνεργασίας, κι ότι με ανησυχούν οι προκαταβολικοί αποκλεισμοί τους, άσχετα από τις τυχόν συμπάθειες που μπορεί να έχω για τον ένα ή τον άλλο συνδυασμό. Όμως, τουλάχιστον, αναγνωρίζω ότι ο Αλαβάνος έχει συνεπή και τίμια στάση στο συγκεκριμένο θέμα.
Υπήρχε παλιά στους τοίχους ένας μαύρος σαρκασμός: «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες». Θέλω να ελπίζω ότι το 2007 θα ανατραπεί και αυτή η πεποίθηση και πολλά άλλα. Για την ακρίβεια δεν θέλω απλώς να ηττηθεί η κυβέρνηση, θέλω να ηττηθούν περισσότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον θέλω να ηττηθεί η επικοινωνιολογία και η επικοινωνιολαγνεία. Αυτή που συρρικνώνει την πολιτική στα κατάλληλα για την εικόνα ρούχα και στις κατάλληλες για τις περιστάσεις γκριμάτσες. Θέλω να ηττηθούν τα γκρίζα κουστούμια που επιβάλλουν αυτού την τύπου την α-πολιτική. Οι εταιρίες, οι ίματζ-μέικερς, οι ειδικοί, όλοι εκείνοι που ασύστολα φλυαρούν και παρασιτικά διαβιούν πέριξ του πολιτικού συστήματος. Κατά συνέπεια θέλω να ηττηθεί η πολιτική τυπολογία, εκείνη που θέλει όσους ασχολούνται με τα κοινά να μοιάζουν σοβαροί, να δείχνουν στιβαροί, να το παίζουν δυναμικοί.
Θέλω να συντριβεί η πεποίθηση περί του αέναου οκταετούς κύκλου της πολιτικής. Να ξέρει ο επόμενος πως έχει μόνο μια ευκαιρία. Όχι για να φτιάξει τα πάντα, αλλά τουλάχιστον να ξεκινήσει. Να γνωρίζει ότι οι ψηφοφόροι πραγματικά δυσανασχετούν, ότι είναι παρόντες κι αυστηροί.
Θέλω να ηττηθεί και η δημοσιογραφία της κρυστάλλινης σφαίρας. H δημοσιογραφία που έχει περάσει στην καταγραφή του μέλλοντος, εξ ου και όλη αυτή η μανία με τις δημοσκοπήσεις.
Κυρίως σ' αυτές τις εκλογές πρέπει να ηττηθεί η αλαζονεία της επικοινωνίας, αυτή που αποτυπώνεται σε κάθε εμφάνιση του κυβερνητικού εκπροσώπου.
εις οιωνός άριστος ,ψηφίζετε περί πάτρις!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ θύμα?ψώνιο?
υγ σύμβολο αιώνιο να το καταλάβω...........!!!!!!!!
Ναι, τσαπερδόνα, αλλά εκτός από τον Βάρναλη, λέω να αλλάξουμε και τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Ρίτσο. Να τους φέρουμε στα μέτρα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Στα χιλιοστά μας, για να είμαι ακριβέστερος!)
δεν είμαστε καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τόσα ρετιρέ ακατοίκητα πώς να είμαστε καλά;
ΑπάντησηΔιαγραφή