Εναν! Μία να δω, όλα αυτά τα χρόνια που να πάρει τη σύνταξή του, να πάει σπίτι του και να πεθάνει ανάμεσα σε παιδιά κι εγγόνια...
Ολοι έτσι φεύγουν, πάνω σε χαρτιά και σε μελάνια, πάνω σε γραφομηχανές και πληκτρολόγια, στους δρόμους και τα γραφεία...
Ολοι έτσι!
Η ζωή μας, λέξεις που τελειώνουν...
...
Η Νούλα Ξανθοπλά γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Στο δημοσιογραφικό χώρο εντάχθηκε πολύ νωρίς και εργάστηκε στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης», στο ένθετο της Καθημερινής «Βόρεια Ελλάδα», στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Ράδιο Ζήτα» και «Σκάι» και στην εφημερίδα «Εξουσία». Τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως αρχισυντάκτρια στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής».
Σταθερή ήταν και η συμμετοχή της στα κοινά του κλάδου, καθώς διετέλεσε αντιπρόσωπος στο Γ’ Συνέδριο της Π.Ο.Ε.ΣΥ., εκπρόσωπος των εργαζομένων στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» και μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής της Ε.Σ.Η.Ε.Μ.-Θ.
...«Έφυγε» στα 43 της η Νούλα Ξανθοπλά
«ήταν μέλος...». Πως αλλάζουν οι χρόνοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα τόσο αγαπημένο κορίτσι, τόσο εξαιρετικό πλάσμα, τόσο χαρισματικό, τόσο υπέροχο...Τρομακτικό να φεύγουν έτσι οι άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήAs είναι καλά εκεί που πάει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σελίδα πρέπει να κλείσει…
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Νούλα έφυγε, πάρε εσύ τη θέση της…
Η ζωή συνεχίζεται…
Κάνε όσα εκείνη άφησε στη μέση…
Η εφημερίδα πρέπει να βγει…
Στην ώρα της…
Μόνο εκείνη έφυγε νωρίς…
Πριν την ώρα της
Ελπίζω ότι τη θέση της θα πάρουν οι νέες γενιές συναδέλφων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνήκω στη γενιά της Νούλας και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Όμως αυτή η γενιά, η γενιά μου, φεύγει…
Κι εκείνη την ανοησία «ουδείς αναντικατάστατος» ποτέ δεν την δέχτηκα, ποτέ δεν την πίστεψα. Κάθε άνθρωπος είναι αναντικατάστατος.
Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, αλλά ποτέ δεν θα βρούμε ένα άτομο που αντικαταστήσει πλήρως ένα εκλιπόντα -τόσο στη δουλειά όσο και στη συνείδησή μας και την ψυχολογία μας. Συμφωνούμε, Άνεμε, σε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα τόσο αγαπημένο κορίτσι, τόσο εξαιρετικό πλάσμα, τόσο χαρισματικό, τόσο υπέροχο...Τρομακτικό να φεύγουν έτσι οι άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφή