- Θα πρέπει να απαγορευτεί εντελώς η χρήση της λέξης «ηλιοβασίλεμα» στον ποιητικό λόγο.
- Οπως και η λέξη "καραφάκι" και η λέξη «καφενές».
- Με φειδώ η λέξη «σύννεφα».
- Κατόπιν ειδικής αδείας η λέξη «αγάπη» και μόνο εάν δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κάτι πιο ειλικρινές!
- Τα «κοχύλια» επιτρέπονται μόνο σε χειμερινά ποιήματα…
- Τα «δάκρυα» ας τα κρατήσει η ποιήτρια στο μυξομάντηλό της.
- Και η «γαλήνη»; Σαν φρυγανιά βουτηγμένη σε κρύο χαμόμηλο…
- «Λησμόνησα…». Τι λησμόνησες; Ξέχασες! Αυτό είναι όλο!
- «Αναπόφευκτα»: Μπορεί να λέγεται ποίημα αυτό που περιέχει αυτή την λέξη;
- Πυροβολήστε αυτόν που γράφει για «συντρίμμια»…
-
Όχι στη σπατάλη των λέξεων… Συνήθως, τέσσερις λέξεις αρκούν!
Π.χ.
Αυτό:
Είσαι το φως της ζωής μου
Είσαι το φως της ζωής μου
το αστέρι του ουρανού μου,
είσαι η γαλήνη της ψυχής μου
και η ηρεμία του μυαλού μου.
Είσαι η ζεστασιά της αγκαλιάς μου,
είσαι όραση στα δικά μου μάτια,
είσαι ο χτύπος της καρδιάς μου
με λίγα λόγια για μένα είσαι τα πάντα.…θα έπρεπε να είναι:
- Θέλω
- να
- σε
- γαμήσω
Τα άλλα τι τα ‘θελε;
(Mα, "η όραση στα δικά μου μάτια";)
Αυτό είναι σαφώς καλύτερο:
Να ανοίξουν οι βωμοί
Βραδύκαυστο φυτίλι
Η γραμμή των βασιλέων
Από Αδάμ
Έως και Αρθούρο
Ζόρικη η φλέβα
Από την αρχαία οξείδωση
Φτωχού θεού θυσία
Κι ούτε σκοτάδι
Ούτε λύχνος
Ούτε σάλπιγγες
Μ’ ένα τελευταίο εισιτήριο στην κωλότσεπη
Που να πας απόψε;
...
Ελα ντε;
(Εδώ κρύβεται, κατά κάποιον τρόπο, η ίδια (περίπου) σκέψη! Που δεν κρυβόταν με το προηγούμενο ποίημα! Μόνο που αυτός ο τύπος το μόνο που έχει γαμήσει είναι το μυαλό του! Και, μεταξύ μας, δεν προβλέπεται να γαμήσει και τίποτα άλλο. Ενώ ο πρώτος / η πρώτη ενδέχεται να έχει ήδη γαμήσει. Και καμιά φορά η ποίηση είναι πολύ αχάριστο πράγμα!)
...
...
Κι άλλες μικρές σκέψεις;
- Μπορεί να εντάξει κάποιος τη λέξη «αρχίδι» χωρίς να καταστρέψει το ποιητικό υφάδι;
- Μπορεί να γραφτεί ένα έπος με δυόμισι λέξεις;
- Η λέξη «μαντήλι» γιατί είναι ανθεκτικότερη της λέξης «καντήλι»;
- Η «ύλη» πιο δόκιμη απ’ το «σκαμπίλι»;
-
Μερικοί γράφουν ποιήματα σαν να περπατούν με βατραχοπέδιλα!
Έτσι! Το πόσο σαχλαμάρας μπορεί να γίνει κανείς, είναι απίστευτο. Από τη στιγμή που δεν ξέρεις να χρησιμοποιήσεις το λόγο, πέστα απλά. Πρώτα απ'όλα η ειλικρίνεια. Μετά έρχεται και η καλλιέπεια. Αν και δεν είναι απαραίτητη στην τελική, γιατί οι επαφές πρέπει να είναι το λιγότερο δυνατό διαμεσολαβημένες, έτσι ώστε να είναι αυθεντικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στην τελική, ξεκινάει κανείς από το πρώτο σκαλί για να φτάσει σιγά-σιγά στο τελευταίο. Άμα με ένα σάλτο φτάνει κατευθείαν από την αρχή στο τέλος, τότε γίνεται καρικατούρα. Μόνο σε κόμικ γίνονται αυτά.
Και μην ακούσω για μεταμοντερνισμό τώρα. Δεν έχει καμμία σχέση με τη βλακεία, αν και έχουν δικαιολογηθεί πολλές βλακείες στο όνομά του.
Τέτοιες χαζομάρες πρέπει να έχουν και υπογραφή. Το όνομα του ποιητή/ τη ποιήτριας πως το είπαμε;
Ε, να! Τώρα γίνεσαι κακός! Μια τόσο τρυφερή καρδιά πως να τηνε ματώσεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήH μοναξιά έχει 7
ΑπάντησηΔιαγραφήα)περτσίνια
β)κριτσίνια
γ) πετσιά
και κάτι παλιό
Ο ποιητής τυρταίος κολομπαράς σπουδαίος
Κι ο φίλος του ο Αλκίνος
Κολομπαράς κι εκείνος.
Σόλων του λέει
Θέλεις Ψόλων?
κι ένα ακόμη (ήμουν 7)
Εις τον πόλεμον της Τροίας τον καιρό της μαλακίας εγαμήθηκε ο δίας με την ήρα την πουτάνα που 'χε κώλο σα φαγάνα και μουνί σα καραβάνα!
:))))
Τρεις εφτά, είκοσι μία, βάρα γέρο μαλακία
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ μωρή γριά
Έχω πούτσο ως τ’ αυτιά!
…
Θυμάμαι κι άλλα!
Και, ναι! Μόλις μου ζήτησαν να βάλω διαφήμιση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Υστερα μου λες τι θέλουν οι διαφημιστές! Διάβασαν "θέλω να σε γαμήσω" κι έτρεξαν!)
Άνεμε,όλο το ποστ ήταν μιά σκληρή αποτύπωση. Γι αυτό σε εκτιμώ.Χιλιάδες δέντρα θα γλυτώναμε άν οι συνήθεις ύποπτοι της λογοτεχνίας είχαν αποφασίσει πως θέλουν να αναμιχθούν σαρκικώς με τον "άλλον", άντε και με τον εαυτό τους.Το δημώδες "άν πετύχει η μαλακία" και λοιπά, κανονικά έπρεπε να καταλήγει "τέρμα η λογοτεχνία"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μουνί το μουναρέλι έπεσε μες το βαρέλι. Πήγε ο πούστος να το βγάλει κι έπεσε με το κεφάλι. Πήγε κι ο κώλος να βοηθήσει...κι έπεσε τρελό γαμήσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μία ρήση:
Καλή η μαλακία αλλά με το γαμήσι γνωρίζεις ΚΟΣΜΟ!
:))))
"Δεν θέλω να γαμήσω
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλω να ηρεμήσω"
Από τα Φτηνοτσίγαρα του Χαραλαμπίδη.
Θέλω ένα τέτοιο περτεκαλί βατραχοπέδιλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λαϊκά άσματα με τα κρυμμένα νοήματα που τα βάζεις; π.χ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"όσο με μαλλώνεις κι όσο με πικραίνεις
άλλο τόσο μέσα στην καρδιά μου μπαίνεις"
"ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ
αυτή η αγάπη στ' άστρα μ' ανεβάζει"
κλπ κλπ -ποια καρδιά παιδιά και ποιο σπίρτο..?
Α! Ο Νόβας το είχε εκφράσει καθαρά:
ΑπάντησηΔιαγραφή"είχες τα στήθια άσπρα σαν τα γάλατα
και μού'λεγες γαργάλατα γαργάλατα"
"είπον του Αλφόνσου
φέρε κι ένα συνάδελφόν σου"
:-))
Πώπω, κόλαφος για τους ποιητές του διαδικτύου. Ευτυχώς από τις λίγες φορές που γράφω προσπαθώ να μη βάζω αυτές τις λέξεις. Πάντως το ποίημά σου είναι εκπληκτικό. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι μέσα από τα εσώψυχά μας, πολλοί την ψώνισαν με την ποίηση και νομίζουν ότι έγιναν Ελύτιδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης τα άπαντα των Πυξ Λαξ θα μπορούσαν να αποδοθούν με το
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Τι
2. Κρίμα
3. Που
4. Δεν
5. Μπόρεσα
6. Να
7. Σε
8. Γαμήσω
@ΠΕΤΕΦΡΗΣ >>>
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε έπρεπε να ανοίξει αυτό το τεράστιο θέμα-ταμπού που κανείς δεν συζητά ανοιχτά παρά μόνο σε γιάφκες πέριξ της Ναυαρίνου, σε ημιυπόγεια της Ανω Πόλης και κάτω από απόμερα πλατάνια σε νησιά της άγονης γραμμής: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου οφείλεται ΚΑΙ στους ποιητές! Ποιοι εμπρηστές και ποια αντάρτικα πόλης; Αυτά είναι τρίχες!
@ Dark Angel >>>
Κάποιοι λένε, στο Παρίσι
Πέφτει το τρελό γαμήσι!
@οι σκιές μιλάν >>>
«Κι όταν περνάς με μίνι
αισθάνομαι γαλήνη!»
@ Αθήναιος >>>
Τελικά «πιάνει» η διαφήμιση στα μπλογκς!!!
@ Rodia >>>
Γιατί;
Εκείνο το «12 κι ούτε ένα τηλεφώνημα»;
Το «Μη φεύγεις μη, με πόνο σου φωνάζω»;
Το «Θα πιω απόψε το φεγγάρι (και παρακάτω) πάρε του φεγγαριού το δάκρυ από το αίμα να πλυθείς (και πιο κάτω) θα στο καρφώσω στα μαλλιά»;
@ Rodia >>>
Εδώ θα διαφωνήσω.
ΑΥΤΗ είναι γνήσια ποίηση! Χωρίς υπονοούμενα!
@ ο δείμος του πολίτη >>>
Ποιο από τα δύο ποιήματα;
@ j95 είπε...
Είσαι εντός της ατμόσφαιρας που περιγράφω!!!
Το δεύτερο, διαβάζεται ευκολότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ, παρέλειψα μερικά..:-Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη ποίηση Νόβα το γράφω ότι ο ποιητής εκφράζεται "καθαρά".
Φλασιά! πρέπει να εντρυφήσουμε στη ποίηση Πολύδειρα. Το μόνο που σκέφτομαι είναι η οικονομική ενίσχυσή του. Μάλλον σε τπτ βιβλιοθήκες πρέπει να τη βρούμε...
Xε,χε,χε πολύ ωραίες οι μικρές σου σκέψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, θα έπρεπε να αντικατασήσουν την λέξη "Γλυφομούνι" με την λέξη "Μουναργυλές"! Στα ποιήματα τουλάχιστον. Είναι πιο ποιοτικό, πιο ποιοιτικό, πιο ανθεκτικό, πιο γλωσσικό.
Τα λέμε!