Ακόμη θυμάμαι την ηλιθία που εκσφενδόνισε σε άλλες ηλίθιες την παραπάνω φράση. Και χασκογελούσε η ηλιθία μαζί με τις ηλίθιες που εντόπισαν όλες μαζί αυτό το χαρωπό φαινόμενο καταμεσής του περασμένου Φλεβάρη.
Αυτές τις ημέρες φαντάζομαι όλες αυτές τις ηλίθιες να παίζουν μπιρίμπα σε κάποια ταράτσα απέναντι από την Πάρνηθα, με τις στάχτες-νιφάδες να πέφτουν πάνω στα χτισμένα μαλλιά τους. Χαμπάρι δεν έχουν πάρει.
Σε λίγο θα εκραγεί η Αιτνα και η λάβα θα τις μεταμορφώσει σε αγάλματα με πετρωμένα τα χαρτιά στο χέρι, με παγωμένο χαμόγελο και το μαλλί να μην έχει πλέον ανάγκη κομμωτηρίου. Εις των αιώνα των αιώνων!
ΑΜΗΝ!
(Τι καλά!!!)
Κάπου δίπλα τους θα βρεθούν ίχνη από το βιβλίο του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ κι ένα «Λοιπόν» σε άριστη κατάσταση!
Και θα αναρωτιούνται οι αρχαιολόγοιο του μέλλοντος τι παιχνίδι ήταν αυτό με τέτοια ορθογώνια πράγματα στα χέρια τους...
ΑπάντησηΔιαγραφή