για την αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.» (Διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...» (Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Η μεγαλύτερη ηλεκτρονική κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα πραγματοποιείται σήμερα, 1η Ιουνίου 2007, με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών που απαιτούν ικανούς γιατρούς και αποτελεσματική περίθαλψη - χωρίς φακελάκια και γραφειοκρατία. Χιλιάδες Έλληνες βομβαρδίζουν με μηνύματα διαμαρτυρίας το Υπουργείο Υγείας, Iατρικούς Συλλόγους, βουλευτές και Μ.Μ.Ε. στη μνήμη της νεαρής Αμαλίας Καλυβίνου που πέθανε την περασμένη εβδομάδα μετά από χρόνια αγώνα ενάντια στον καρκίνο από τη μία και την παθογένεια του ΕΣΥ από την άλλη.
**
Η Αμαλία κατέγραψε την προσωπική της οδύσσεια στο ηλεκτρονικό της ημερολόγιο, το http://fakellaki.blogspot.com/.
«Στόχος της ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.» - (Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
**
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα. Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών..
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο καταγγέλοντας επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει και επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
**
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ: «Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα..Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

*ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
*ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
*ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
*ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
*ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

*ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
*ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
*ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
EΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ / BLOGGERS
-όλες οι πληροφορίες εδώ

...

...

1. Το κείμενο του πατέρα της Αμαλίας (στα σχόλια του τελευταίου της κειμένου).

"Φιλαράκια" της Αμαλίας,
Ώρες τώρα ψάχνω να βρώ τις αληθινές λέξεις που σας πρέπουν και σας αξίζουν.
Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ μου σε σας μικρή σχέση έχει με τα πραγματικά μου αισθήματα.
Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σας λέω είναι αληθινό και μασίφ.
Επειδή ο κακός μου ο καιρός είναι άγριος θα πω λίγα λόγια ακόμη.
Σας εξορκίζω κρατήστε αναμένη τη φλόγα που άναψε η Αμαλία και μεγαλώστε τη. Θα πιάσει τόπο.
Επίσης θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω τους δημοσιογράφους που παρουσίασαν την περίπτωση της Αμαλίας. Όσους άκουσα και είδα και διάβασα φαινόταν ότι μίλαγε και η ψυχή τους. Με συγκίνησαν.
Ακόμα θέλω να πω ότι η απόφαση της Αμαλίας να μη δεχτεί συνέχεια στην τηλεόραση ήταν σοφή. Τι εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις σε "γκλίτσες και γλίτσες",σε χοντρούς και "Άλλους". Ο Κουίκ είπε "ντροπή". Εγώ λέω "Αίσχος".
Και τέλος μην ξεχνάμε τη μικρή αδερφή της Αμαλίας τη Γιωργία ―το Γιωργί μου―.Είναι ΑΞΙΑ θαυμασμού με πολλά θαυμαστικά.

Σας ευχαριστώ και ευγνωμονώ
Δημήτρης Καλυβίνος.

2. Το κείμενο της μητέρας και της αδελφής της Αμαλίας (στα σχόλια του τελευταίου της κειμένου)

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Για τη συμπαράστασή σας, τα θερμά σας λόγια, τη στήριξη και την αγάπη που εισπράξαμε με τα μηνύματά σας, σας ευχαριστούμε ολόψυχα. Θα θέλαμε αν μπορούσαμε να σας αγκαλιάσουμε όλους για το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αγάπη σας. Το ίδιο ήθελε και η Αμαλία, που είχε πάρει ζωή μ' όλο αυτό που γίνεται το τελευταίο διάστημα στο blog της. Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά καιτων γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.

Η Αμαλία, πιστεύουμε, ότι δεν θα ήθελε σήμερα να εμπλακεί σε νέες συζητήσεις για το ποιοί είναι οι καλοί και ποιοί οι κακοί γιατροί και κυρίως για το ποιοί υπερτερούν. Δυστύχησε να γνωρίσει πολλούς ανάλγητους και ανεύθυνους γιατρούς και ευτύχησε να γνωρίσει, επίσης πολλούς, ευσυνείδητους, υπεύθυνους και γεμάτους ενδιαφέρον για τον ασθενή τους γιατρούς, γιατρούς που τιμούν το επάγγελμά τους. Τους αναφέρει όλους στα κείμενά της που είναι αναρτημένα εδώ.

Όλους αυτούς λοιπόν που τη στήριξαν, τη φρόντισαν, την παρηγόρησαν, προσπάθησαν να απαλύνουν τον πόνο της, σωματικό και ψυχικό, τους ευχαριστούμε θερμά και τους ευγνωμονούμε.
Αλλά και τους δημοσιογράφους που έκαναν θέμα την περίπτωση της κόρης και αδελφής μας, της Αμαλίας μας, τους ευχαριστούμε θερμά, αφού και αυτοί συνετέλεσαν με τον τρόπο τους στην προβολή και τη δημοσιότητα της ιστορίας της. Τους παρακαλούμε συγχρόνως, με την ευκαιρία, επειδή πολλοί θέλουν να κάνουν αφιερώματα στην Αμαλία, να διαβάσουν προσεκτικά τα κείμενά της και θα βρουν εκεί όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν. Η Αμαλία τα έχει πει όλα και μεις, η μητέρα της και η αδελφή της, δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω. Ούτε και η ίδια άλλωστε θα το ήθελε.

Τέλος, επειδή πολλοί από σας γράφετε στα μηνύματά σας ότι θα θέλατε να κάνετε κάτι παραπάνω απ' αυτό που ήδη κάνατε - και που ήταν να κάνετε ευτυχισμένη την Αμαλία μας στο τέλος της- γνωρίζουμε ότι η Αμαλία θα ήθελε να μπορούσε να συνεισφέρει στην προσπάθεια που γίνεται για την ίδρυση του Παιδιατρικού-Ογκολογικού Νοσοκομείου, προσπάθεια που την είχε συγκινήσει και συνεπάρει, γιατί ήταν και η ίδια παιδάκι όταν ξεκίνησε η περιπέτειά της. Όσοι θέλετε λοιπόν μπορείτε, στη μνήμη της Αμαλίας, να στείλετε την οποιαδήποτε, μικρή ή μεγάλη, προσφορά σας στο σύλλογο Ελπίδα ή σε όποια άλλη παρόμοια προσπάθεια γίνεται και γνωρίζετε.

Σας ευχαριστούμε και πάλι όλους σας ολόψυχα,

Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου