[...]
...Ωστόσο, άλλες κατηγορίες διαταραχών, όπως της μεταιχμιακής ή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, είναι επίσης επικρατούσες μεταξύ αντικοινωνικών πληθυσμών. Τα άτομα με μεταιχμιακή προσωπικότητα χαρακτηρίζονται από γνωρίσματα, όπως ασταθείς σχέσεις, παρορμητική συμπεριφορά που είναι επιβλαβής για τα ίδια (π.χ. αλόγιστη σπατάλη χρημάτων, κατανάλωση τροφής ή σεξουαλική συμπεριφορά), μεταβλητότητα στη διάθεση, έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων θυμού, επαναλαμβανόμενες αυτοκτονικές απειλές ή πράξεις, αβεβαιότητα σχετικά με την προσωπική τους ταυτότητα, χρόνιο αίσθημα κενότητας και παροδικές, σχετιζόμενες με στρες, παρανοϊκές ιδέες. Απεναντίας, οι άνθρωποι με διαταραχή ναρκισσιστικής προσωπικότητας χαρακτηρίζονται από μία πομπώδη αίσθηση προσωπικής σπουδαιότητας και από μία προκατάληψη με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, ισχύος και διανοητικής υπεροχής. Επιζητούν επίμονα την προσοχή των άλλων ανθρώπων, αλλά σε ανταπόδοση επιδεικνύουν λίγα θερμά συναισθήματα.
Εκμεταλλεύονται τους άλλους και ζητούν χάρες που δεν ανταποδίδουν.
Costa, P.T., Jr., and McCrae, R.R. (1985) NEO Personality Inventory manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources. 1 and 2, New York: W.W. Norton 1955
[...]
Οι ψυχιατροδικαστικοί πληθυσμοί περιλαμβάνουν πολλά άτομα με τέτοιες διαταραχές. Η εγκληματική συμπεριφορά επικρατεί ιδιαίτερα σε άτομα με διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας. Τα πλέον χρήσιμα κύρια χαρακτηριστικά των ατόμων που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία είναι η αποτυχία δημιουργίας σχέσεων αγάπης, οι παρορμητικές πράξεις, η έλλειψη ενοχών και η αποτυχία μάθησης από αντίξοες εμπειρίες. Πρόκειται επίσης για άτομα εγωκεντρικά και άκαρδα. Σε μία ακραία μορφή υπάρχει ακόμη ένας βαθμός συναισθηματικής αναισθησίας που επιτρέπει σε ένα τέτοιο πρόσωπο να διαπράττει σκληρές, οδυνηρές ή μειωτικές πράξεις εναντίον άλλων. Οι άνθρωποι με διαταραχή αντικοινωνικής συμπεριφοράς γίνονται γονείς ακατάλληλοι σε σοβαρό βαθμό και είναι πιθανό να παραμελούν ή να κακοποιούν τα παιδιά τους.
Gelder, M., Gath, D., Mayou, R., and Cowen Ph., (2000) Personality disorder. In The Oxford Textbook of Psychiatry. Third Edition. (pp. 105-133), New York, Oxford University Press.
[...]
...Ωστόσο, άλλες κατηγορίες διαταραχών, όπως της μεταιχμιακής ή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, είναι επίσης επικρατούσες μεταξύ αντικοινωνικών πληθυσμών. Τα άτομα με μεταιχμιακή προσωπικότητα χαρακτηρίζονται από γνωρίσματα, όπως ασταθείς σχέσεις, παρορμητική συμπεριφορά που είναι επιβλαβής για τα ίδια (π.χ. αλόγιστη σπατάλη χρημάτων, κατανάλωση τροφής ή σεξουαλική συμπεριφορά), μεταβλητότητα στη διάθεση, έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων θυμού, επαναλαμβανόμενες αυτοκτονικές απειλές ή πράξεις, αβεβαιότητα σχετικά με την προσωπική τους ταυτότητα, χρόνιο αίσθημα κενότητας και παροδικές, σχετιζόμενες με στρες, παρανοϊκές ιδέες. Απεναντίας, οι άνθρωποι με διαταραχή ναρκισσιστικής προσωπικότητας χαρακτηρίζονται από μία πομπώδη αίσθηση προσωπικής σπουδαιότητας και από μία προκατάληψη με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, ισχύος και διανοητικής υπεροχής. Επιζητούν επίμονα την προσοχή των άλλων ανθρώπων, αλλά σε ανταπόδοση επιδεικνύουν λίγα θερμά συναισθήματα.
Εκμεταλλεύονται τους άλλους και ζητούν χάρες που δεν ανταποδίδουν.
Costa, P.T., Jr., and McCrae, R.R. (1985) NEO Personality Inventory manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources. 1 and 2, New York: W.W. Norton 1955
[...]
Οι ψυχιατροδικαστικοί πληθυσμοί περιλαμβάνουν πολλά άτομα με τέτοιες διαταραχές. Η εγκληματική συμπεριφορά επικρατεί ιδιαίτερα σε άτομα με διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας. Τα πλέον χρήσιμα κύρια χαρακτηριστικά των ατόμων που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία είναι η αποτυχία δημιουργίας σχέσεων αγάπης, οι παρορμητικές πράξεις, η έλλειψη ενοχών και η αποτυχία μάθησης από αντίξοες εμπειρίες. Πρόκειται επίσης για άτομα εγωκεντρικά και άκαρδα. Σε μία ακραία μορφή υπάρχει ακόμη ένας βαθμός συναισθηματικής αναισθησίας που επιτρέπει σε ένα τέτοιο πρόσωπο να διαπράττει σκληρές, οδυνηρές ή μειωτικές πράξεις εναντίον άλλων. Οι άνθρωποι με διαταραχή αντικοινωνικής συμπεριφοράς γίνονται γονείς ακατάλληλοι σε σοβαρό βαθμό και είναι πιθανό να παραμελούν ή να κακοποιούν τα παιδιά τους.
Gelder, M., Gath, D., Mayou, R., and Cowen Ph., (2000) Personality disorder. In The Oxford Textbook of Psychiatry. Third Edition. (pp. 105-133), New York, Oxford University Press.
[...]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου