Ανώδυνα, ανεπαίσχυντα

[...]
Δεν μπορείς, δεν είναι εύκολο. Αλλά πρέπει να μιλήσεις. Γιατί το δημόσιο σύστημα περίθαλψης είναι ο πυρήνας της δημοκρατίας, εκεί δοκιμάζεται η κοινωνία δικαίου και το κράτος πρόνοιας. Δημοκρατία είναι οι ουρές των γερόντων και των εργατικών στο ΙΚΑ, για να τους συνταγογραφήσουν φάρμακα. Είναι ο εξουθενωμένος που ακούει όρθιος τον γιατρό να του τροποποιεί φαρμακευτική αγωγή στο διάδρομο: Ε, πάρε του μισού μιλιγκράμ και βλέπουμε… Είναι οι ουρές των απεγνωσμένων έξω από τα εξωτερικά ιατρεία του μεγάλου νοσοκομείου όταν έχει εφημερία· οι περισσότεροι δεν αντέχουν να περιμένουν δέκα και δεκαπέντε μέρες για το ραντεβού του ΙΚΑ· είναι άρρωστοι τώρα… Στο δημόσιο νοσοκομείο δεν δοκιμάζεται η αξιοπρέπεια του πολίτη μόνο, δοκιμάζεται η αξιοπρέπεια της δημοκρατίας.
[...]