Πραγματικότητα Β’ (radio-reality)


Των ραδιόφωνων. Πελώρια ΟΥΦΟ που υπερίπτανται της όποιας πραγματικότητας. Κάτι σαν το «μοιάζουν τα σπίτια σαν σπιρτόκουτα, μοιάζουν μερμήγκια οι ανθρώποι». Πέρα δώθε. Πέρα βρέχει. Πέρα στους πέρα κάμπους. Αλλά και πάντα εδώ. Πάνω από την πόλη, μέσα στο αυτοκίνητο, πάνω από το ψυγείο της κουζίνας. Φωνές από το Λίμπο, λίγο πριν το Καθαρτήριο του Δάντη αλλά όχι ακόμη. Τα περισσότερα είναι κάπου στο επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα ή όπως έχει πει ο εθνικο-ποπ στιχουργός μας «Όλα καλάααα, όλα καλά, όλα καλά». Αρκετά κινούνται σε μια τροχιά ανάμεσα καψοχαράς και «ποιότητας συναισθημάτων». Αρκετά ακόμη ο,τι θυμούνται χαίρονται. Τα κρατικά ιδίως. Αυτά δηλαδή που ξεχωρίζουν ακριβώς γιατί είναι ελεύθερα υπηρεσίας από λίστες τραγουδιών και που μπορούν ακόμη να επικοινωνούν με τον ακροατή μέσω τηλεφώνου ή εσεμεσιέρας και που, μεταξύ μας, είναι τα μόνα που ακούγονται χωρίς να σε πιάνει διαρκώς αναγούλα λες και είσαι στον τρίτο μήνα μιας δύσκολης κύησης όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα. Όλα τους (σχεδόν!) εκχωρούν τα της πραγματικής πραγματικότητας στα δελτία ειδήσεων ή στους τίτλους του ημιώρου. Απαλλαγμένα από τέτοιες και άλλες δουλειές ότι θυμηθεί η τρελλομαριωρή. Κουβέντα με φορτηγατζή θέλεις; Την έχεις! Εκπρόσωπο ΜΚΟ ρέχτηκες; Τον έχεις επίσης! Κανά στιχάκι από Ελύτη ή Σεφέρη; Συχνά πυκνά! Σχόλια για ταινίες; Ατάκες τους παλιού καλού κινηματογράφου; Χουλιγκάνικες απόψεις για τον Ηρακλή; Προσωπικές αναμνήσεις του μουσικού παραγωγού; Κανά δελτίο τύπου; Τηλεφωνική συνομιλία με χήρα; Παρηγοριά στον κουμπούρα της Β’ Λυκείου που έχει πήξει στο διάβασμα; Το ΟΥΦΟ αναβοσβήνει τα φωτάκια του και αμέσως μετά εξαφανίζεται με ζιγκ-ζαγκ αφήνοντας ερτζιανή αστρόσκονη πίσω του. Υπαρξισμός με στολή Σταρ-τρεκ. Θα είμαστε παρέα για μια ώρα, τέτοια ώρα, κάθε ημέρα μέχρι το τέλος της ζωής σου. Μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια δεν μπορείς πλέον να νιώσεις αλλού. Υπάρχουν εκπομπές, ειδικά πρωινές στο ραδιόφωνο που αν δεν τις ακούσω δεν πάει καλά η μέρα μου. Ασε ορισμένες φωνές. Και σε τρέϊλερ ακόμη ο Βικόπουλος λειτουργεί ως λεξοτανίλ. Με τον Πετρίδη αισθάνομαι ότι εξακολουθούμε να γυρίζουμε γύρω από τον Ηλιο και θα συνεχίσουμε να γυρίζουμε για τα επόμενα 7.5 εκατομμύρια χρόνια. Κι όλα αυτά είναι καλά. Είναι πολύ καλά. Σίγουρα πολύ καλύτερα από όλες τις άλλες μιντιακές πραγματικότητες και τα παράλληλα σύμπαντα.

Θα ήσαν ακόμη καλύτερα αν εκεί ΚΑΤΩ δεν καιγόταν το μουνί μας!


Σχόλια