Μα είναι λέξεις τώρα αυτές;

Την εποχή που ζούσα στη Νέα Υόρκη είχα γνωρίσει έναν κοντοστούπη Ελληνα που είχε γυρίσει όλο τον κόσμο. Αυτός ο τυπάκος είχε κάνει την τύχη του διοργανώνοντας παράξενα σαφάρι σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Θυμάμαι που μου έλεγε κάτι αλλόκοτες ιστορίες για το πώς γαργαλούσε αλιγάτορες στον Αμαζόνιο, έκανε χαλάουα σε γορίλες στην Κένυα, έκανε μανικιούρ σε κοάλα στην Αυστραλία. Κάποια εποχή εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αμερική όπου άνοιξε ένα μαγαζί στο οποίο έκανε tribal-τατού σε ζώα. Μου έλεγε μάλιστα ότι εκτός από σκυλάκια και γατάκια του είχαν κάποτε φέρει και μια ύαινα και της ζωγράφισε το σήμα της nike στα πλευρά. Τώρα, απ’ ό,τι μαθαίνω, ασχολείται επαγγελματικά με το ζούληγμα δυσκοίλιων ερπετών για να τα διευκολύνει να ξαλαφρώσουν!

(Τι μαλακίες με βάζεις να γράφω ρε Crazy!!!)