...Κι ένα έγκλημα πάθους!
Το θετικό μέσα στη τραγωδία!
(Ας προσέξουμε ότι τα τελευταία χρόνια όλα τα εγκλήματα αφορούσαν τα φράγκα ή τις κτηματικές διαφορές ή διάφορους άλλους ηλίθιους λόγους!!!)
Αβε, στους γενναίους του έρωτα!
Μ’ άρεσε!
Όπως μ’ άρεσε η βιασύνη των πολιτικ(άντι)δων να καταδικάσουν την δολοφονική ενέργεια! Οι αγάμητοι!
Είμαστε άνθρωποι!!!
… ακόμη!!!
εμ, για τους "αγάμητους" πολιτικούς δε θα 'παιρνα όρκο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε, φίλε Άνεμε, το ερώτημα που τίθεται είναι πώς γίνεται να κατανοείς και να συναισθάνεσαι τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες ακόμα και όταν φτάνουν στο σημείο του φόνου και την ίδια στιγμή να είσαι τόσο απόλυτος στο θέμα του τζόγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως αντιφατικό μου φαίνεται, αλλά όπως λες κι εσύ «Είμαστε άνθρωποι! Ακόμη!» ;)
Είμαστε άνθρωποι κι ερωτευόμαστε, απατούμε και χαιρόμαστε. Πάντως στην ηλικία του του αξίζει παράσημο που τα κατάφερνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήOld boy>>> Δεν θα μιλάς σοβαρά! Ομως δεν κατάλαβα το αστείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτας και τζόγος στο ίδιο καζάνι;
Ακόμη και ο παράνομος έρωτας με τον παράνομο τζόγο δεν...
Ούτε καν ο ...κρατικός έρωτας με τον κρατικό τζόγο!
Τι θέλεις να πεις και τι με ρωτάς;
Για την ακρίβεια, η σύγκριση θα ήταν μεταξύ φόνου από έρωτα και τζόγου, αλλά ας παραδεχθούμε και οι δύο ότι δεν θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε ποτέ σε αυτό το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα είναι δυνατόν να συγκρίνουμε ένα πάθος που ξεπερνά χρονικούς, ιστορικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς περιορισμούς με ένα πάθος (ναι, πάθος κι αυτό!) που έχει να κάνει με συγκεκριμένες κοινωνίες (ταξικές ως επί το πλείστον αν όχι αποκλειστικά), με συγκεκριμένες τεχνικές πλύσης εγκεφάλου, με… με … με…
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μπορείς να ξεφτιλίσεις και να ξεφτιλιστείς ΚΑΙ λόγω έρωτα, να σκοτώσεις και να σκοτωθείς…
Σκέψου όμως να πάθεις τα ίδια επειδή δεν «κάθισε» η μπίλια στο «8» η επειδή δεν βγήκε πρώτη η «Γαληνεμένη Φοράδα»…