Εάν δεν πίστευα δεν θα την άντεχα τη ζωή...

Και μπορώ να πιστέψω (δυστυχώς ή ευτυχώς) τα πάντα...
Ειδικά τα της καρδιάς και της ψυχής...



Οσα νύχια βγάζω στα αρνητικά, τόσες άμυνες ΔΕΝ διαθέτω στα καλά!



Μιλώ γι' αυτά τα ποστ:



το ξέρω πως δεν θα το πιστέψεις


I Never Promised You A Rose Garden



...κι ευχαριστώ από καρδιάς!



Οπως και όσους μου γράφουν και στέλνουν τις ευχές τους στον Χαρούλη!



(Λέω και πάλι: ο μικρός ΔΕΝ έχει κάτι εξαιρετικά σοβαρό. Δεν πονάει, δεν υποφέρει. Εχει κάτι που μπορεί εύκολα να διορθωθεί. Αν ζούσαμε σε μια άλλη πόλη, χώρα, αιώνα...
Η φωνή που βάζω είναι για την παράλογη ταλαιπωρία για ένα τέτοιο περιστατικό!
Και το μυαλό στα παιδιά που ΕΧΟΥΝ κάτι ΠΟΛΥ σοβαρό και τρέχουν από εδώ κι από κει!)



Ελπίζω αύριο να έχω καλά νέα!

Σχόλια

  1. Ολα να περασουν γρηγορα ευχομαι.
    Να μην ταλαιπωρηθει το παιδι και να κανει ομορφες γιορτες.
    Τα φιλια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Περαστικά, γρήγορα κι ανώδυνα, και μη χειρότερα (αναγκαία ευχή, σ' αυτή την πόλη / χώρα / αιώνα).

    ΥΓ: Χαίρομαι και συγκινούμαι κάθε φορά που αποδεικνύεται πως αυτά που ενώνουν [τους ανθρώπους / τους bloggers / ...] είναι πιό δυνατά απ' αυτά που τους φέρνουν αντιμέτωπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μην το υποτιμάς το πιτσιρίκι, μπορεί να έχει αντοχές μεγαλύτερες απο τον μπαμπά...
    Μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά και του χρόνου θα γελάμε με την επέτειο της επέμβασης :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Parafone, αυτό ξαναπέστο! Τα παιδιά μας διδάσκουν την υπομονή, την αντοχή, το κουράγιο...


    Και πάλι: Ευχαριστούμε όλους και όλες σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενα παιδί ζωγραφισε στο τζάμι ένα λουλουδι κι έγινε η πολυκατοικία αερόστατο.
    Περαστικά από καρδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου