…θα υπάγεται;
Το δικό του διαδικτυακό ημερολόγιο απέκτησε ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ
Αυτός;
Οι παραπάνω και οι άλλοι που έρχονται σε λίγο, είναι ή δεν είναι Bloggers;
Για σκέψου το!
Και ποια δικαιώματα έχουν (ή μήπως δεν έχουν;)
Οι ερωτήσεις -ανεξαρτήτως παραδειγμάτων- είναι ειλικρινέστατες! Ελπίζω οι απαντήσεις να μκην είναι εύκολες και δογματικές!
Το δικό του διαδικτυακό ημερολόγιο απέκτησε ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ
Αυτός;
Οι παραπάνω και οι άλλοι που έρχονται σε λίγο, είναι ή δεν είναι Bloggers;
Για σκέψου το!
Και ποια δικαιώματα έχουν (ή μήπως δεν έχουν;)
Οι ερωτήσεις -ανεξαρτήτως παραδειγμάτων- είναι ειλικρινέστατες! Ελπίζω οι απαντήσεις να μκην είναι εύκολες και δογματικές!
"Είναι ή δεν είναι blogger;";
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστολόγος δεν είναι επαγγελματική ιδιότητα (π.χ. όπως ο δημοσιογράφος), δεν είναι λειτούργημα, δεν είναι αξίωμα, δεν είναι εμπορική δραστηριότητα. Ιστολόγος είναι κάθε άνθρωπος ο οποίος επιλέγει να ασκήσει ένα θεμελιώδες ατομικό του δικαίωμα (αυτό της ελευθερίας του λόγου) μέσω ενός καινούριου μέσου. Όπως κάθε άσκηση ατομικού δικαιώματος, αυτή δεν είναι δυνατόν να υπάγεται σε πρότερη έγκριση ή ρυθμιστικά πλαίσια ή προϋποθέσεις. Η άσκηση ενός δικαιώματος είναι αυτονόητη και τυχόν καταχρήσεις κρίνονται ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ. Ένα δικαίωμα δεν είναι δυνατόν να υπάγεται σε ΠΡΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ή ΕΓΚΡΙΣΗ καθώς αυτό το καθιστά προνόμιο και όχι δικαίωμα.
Καθόλου δεν είμαι υπέρ της αυθαιρεσίας και της ασυδοσίας. Άνοιξα ένα ιστολόγιο για να εκφράζομαι ελεύθερα αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για όσα γράφω ή παρουσιάζω σε αυτό. Εάν κάποιος χρησιμοποιούσε το ιστολόγιό του ως όπλο για να επιτεθεί εναντίον της αξιοπρέπειάς μου με, δεν θα δίσταζα ο ίδιος να χρησιμοποιήσω τα μέσα που μου παρέχει ο νόμος εναντίον του, αφού πρώτα θα είχε αρνηθεί να εξαλείψει την αιτία της προσβολής. Ωστόσο, όταν μιλάμε για νομοθετικά πλαίσια, "αυτορυθμίσεις" (μάλλον για ετερορυθμίσεις πρόκειται, ποιος άνθρωπος δεν αυτορυθμίζει τη συμπεριφορά του;) και τα συναφή, τότε επαναστατώ. Το αδίκημα κρίνεται εφόσον προκύψει και δεν μπορεί να αιτιολογηθεί η φίμωση κανενός προκαταβολικά.
Ακούω αυτή την κακόηχη λέξη "μπλογκόσφαιρα". Για εμένα αυτός ο όρος δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα και αν κάποιοι τον χρησιμοποιούν, αυτό δεν με αφορά. Τα ιστολόγια δεν είναι εκδοτικός οργανισμός, δεν είναι θεσμός, δεν είναι επιχείρηση. Τα ιστολόγια είναι ένα βήμα στο οποίο έχει ο καθένας πρόσβαση αφιερώνοντας λίγα λεπτά. Ο καθένας είναι ατομικά υπεύθυνος για τα κείμενά του και δεν χρειάζονται ούτε ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις, ούτε προϋποθέσεις. Νομικό πλαίσιο που καλύπτει γενικά τις περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμισης και άλλα παραπτώματα υπάρχει και ισχύει και για τα ιστολόγια όπως ισχύει σε κάθε άλλη περίπτωση. Κάθε έκκληση για ειδικές ρυθμίσεις θα με βρει αντίθετο και την αντιμετωπίζω, τουλάχιστον, με καχυποψία.
Αλήθεια, μου έκανε μεγάλη αίσθηση η σύλληψη του ιδιοκτήτη του blogme, καθώς δεν επρόκειτο καν για ιστολόγο και δεν ήταν ο δημιουργός του υλικού που υποτίθεται ότι ήταν προσβλητικό αλλά ένας απλός διαχειριστής καταλόγου. Αναρωτιέμαι πόσες εφημερίδες έχουν κλείσει για ροζ αγγελίες που είναι το μέσο με το οποίο ανθρώπινα πλάσματα εξωθούνται, πολλές φορές με τη βία, στη πορνεία, ως συνυπεύθυνες για αυτή την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Αναρωτιέμαι ακόμη, εάν κάποιο από τα δεκάδες ιστολόγια για τα οποία έχω σύνδεσηστο ιστολόγιό μου κριθεί υβριστικό, με εκθέτει αυτό σε κίνδυνο σύλληψης με την αυτόφωρο διαδικασία; Άνευ οποιασδήποτε προειδοποίησης; Είναι αυτό λογικό; Νομίζω ότι αντιβαίνει ακόμη και στη νομοθεσία.
Θεωρώ τον εαυτό μου αυτορυθμιζόμενο και υπεύθυνο πολίτη και δεν θα εντασσόμουν ποτέ σε οποιοδήποτε "αυτορυθμιστικό" πλαίσιο που καθορίζεται από τρίτους. Εάν εντασσόμουν, θα ήταν σαν να θεωρούσα τον εαυτό μου άτομο περιορισμένης ευθύνης.
Αλήθεια, σε ποια άλλη δημοκρατική χώρα έχει γίνει συζήτηση για ρυθμιστικό πλαίσιο των ιστολογίων; Φοβάμαι ότι για άλλη μια φορά διεκδικούμε την πατέντα (δεν θα πω ποια). Τη δεκαετία του 80, όταν είχαν πρωτοεμφανιστεί οι προσωπικοί υπολογιστές κάποιοι κραύγαζαν ότι αυτοί θα έπρεπε να δηλώνονται στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα ως εργαλεία φακελώματος. Πιο πρόσφατα, έχουμε και το παράδειγμα της καθολικής απαγόρευσης των ηλεκτρονικών παιγνίων, η οποία ήδη κρίθηκε τελεσίδικα παράνομη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αφού μας έκανε περίγελο της υφηλίου. Η εποποιία μάλλον συνεχίζεται.
Με εκτίμηση
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή