Όπως εκείνα τα animated ντοκιμαντέρ του BBC που οι δεινόσαυροι υψώνουν το λαιμό και τα βαριά κεφάλια τους καθώς μια πύρινη σφαίρα κομματιάζει την ατμόσφαιρα. Ισως δεν πρόλαβαν να ανοιγοκλείσουν τα μάτια. Να δουν για μια τελευταία φορά έστω τα μικρά τους. Κι ύστερα σιωπή. Κι ύστερα σκοτάδι. Κι ύστερα κρύο. Νιφάδες στάχτης. Οι τριγμοί της γης. Μερικές σποραδικές εκρήξεις στο βάθος του ορίζοντα. Χιλιετίες μετά, πότε φωτιά, πότε νερό, πότε επιδημία κι όλα τελείωναν για να αρχίσουν και πάλι αλλιώς κι αλλιώτικα.
(συνεχίζεται…)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου