...άε στο διάολο!
…Ε, άε στο διάολο!
Αϊ σιχτίρ βαρέθηκα και τα «σεις» και τα «σας» και τα «μας». Ορθιες κουράδες του Marketing –παραλίγο μανικιουρίστες στην Ανω Μαγούλα- που περιφέρεστε σαν τις φραγκόκοτες ανάμεσα στα πόδια μας. Με άποψη. Για το τι περιοδικό θα βγάλουμε και τι εφημερίδα και ποιο Target. Ο κώλος σας είναι το Target και δεν το έχετε καταλάβει. Και η μούρη σας. Μόνο που συχνά πυκνά την μπερδεύουμε με τον κώλο σας. Marketing στην Ελλάδα και της μούρης σας τα 9μερα. Παράσιτα. Σαπρόφυτα που καταφέρατε να κάνετε το COSMOPOLITAN και τον Κοέλιο τα πρώτα αναγνώσματα και τους πραγματικούς αναγνώστες να τους φτάσετε στις 3000 (!!!) –ναι 3000 στην Ελλάδα- και να διαμαρτύρονται μετά αν ο πρώτος μαθητής είναι Αλβανός και σηκώνει το εθνικό μας trade mark ή αν ο Γιάνναρης μας προσβάλει. Εμαθε το marketing και το Image making και ο τελευταίος ανώμαλος τράγος που βγαίνει να μας πει ότι μας τα παίρνουν με τα SMS. Αϊ σιχτίρ από δω. Χαμένα κορμιά. Οπου θα ειπωθεί ή θα γίνει κάτι πέρα από το όριο της «λογικής» σας θα πεταχτείτε σαν την κλανιά με την τάχα μου δήθεν ανελλήνιστη ορολογία σας, όπως ξεπεταχτήκατε στις φούσκες του ΧΑΑ να επανδρώσετε και το τελευταίο μπακάλικο πείθοντας τον ηλίθιο επιχειρηματία ότι σας χρειάζεται. Οι ίδιες κωλόφατσες, αγοράκια και κοριτσάκια που δεν τα κατάφερναν το 60 και το 70, πήγαιναν σε κανένα μπαρμπέρικο και ξεσκόνιζαν πελάτες μην τους μπει η τρίχα μέσα από το πουκάμισο. Οι ίδιες κωλόφατσες σήμερα μιλάνε για Cognitive dissonance και Distribution channels. Κλάιν μάιν και αρχίδια μάντολες.
Το επόμενο ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ μετά τους Δικαστές, τους Παπάδες και τους Δημοσιογράφους, θα πρέπει να είναι αυτό το Καριολιστάν της απάτης που τα έχει γαμήσει ΟΛΑ σε αυτή την κωλοοικονομία.
Εμένα τουλάχιστον θα με έχουν μπροστά τους όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Τα παράσιτα!
Ο Πίτερ Φιντς το είχε πει καλύτερα:
ΑπάντησηΔιαγραφή"I'M AS MAD AS HELL AND I'M NOT GOING TO TAKE THIS ANYMORE."
Σε νιώθω όσο δεν μπορείς να καταλάβεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέστα Χρυσόστομε..
ΑπάντησηΔιαγραφή..κι ο vague tourist με πρόλαβε. Μου φαίνεται, Αντρέα, ότι πριν απ' όλα τα community weblogs που ξεκινήσατε πρόσφατα με τον CM, πρέπει ν' αρχίσουμε ένα με τίτλο την ατάκα του Φίντς, όπου θα κράζουμε όσα φαινόμενα χαίρουν κραξίματος και προσοχής (on και offline). Αυτό το post είναι μια καλή αρχή :-)
Mono mia simiosoula edo. Epo prosopikh empiria ksero oti oloi oi en logo kirioi kai kiries den fobountai to brisimo kai ta ksespasmata. Einai toso koufioi pou gia autous den einai tipota para stunts. To mono pou tous tromazei einai h alithia ipomenh mesa apo pragmatika paradigmata kai me eksipna epixirimata. Giauto anti na ektononeste me genikologous aforismous anaferete ta pragmatika peristatika pou kribontai piso apo tin orgi sas. Ekei einai i magia, mono etsi tous xtipas. Allios tha tous blepeis na kathontai oloi autoi pou brizeis na se xeirokrotane gia to oraio theama pou tous dineis.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη Λήδα κι εγώ, αλλά να το πάω και λίγο παρακάτω. Έτσι ήταν "εξαπανέκαθεν" - βλέπε όχι μόνο την αρχαία Κωμωδία ως κοινωνική κριτική, αλλά και τους γελωτοποιούς στις αυλές τύπου Αρθούρου κλπ κλπ. Η "κριτική ιντελιγκέντσια" πάντα ένοιωθε/νοιώθει πιό άνετα και ανθίζει κοντά στην άρχουσα "αστική" τάξη: της δίνονται περιθώρια "δράσης" (δηλ. έκφρασης) και αρπάζει και κανένα ξεροκόματο να ζήσει. Γελοιοποιούμενη, εννοείται. Σε αυταρχικά πολιτεύματα αυτό είναι σχεδόν αδύνατο: πέφτουν επί τόπου κεφάλια (έλλειψη χιούμορ;) Αναγκάζεσαι να γίνεις πιο εφευρετικός, η λεπτή ειρωνία και τα υπονοούμενα μετράνε. Είναι η διαφορά μεταξύ του να ζήσεις για να κάνεις κριτική και του να κάνεις κριτική για να ζήσεις. Στις μέρες μας ισχύει μάλλον το δεύτερο, σταδιακά αλλά τελικά αυτόματα η κριτική υποβαθμίζεται σε ένα ακόμη προϊόν, ένα θέαμα, μια ακόμα "απόλαυση" που συμπεριλαμβάνουν τα media. Η δράση εξαντλείται στην εκφορά της κριτικής, συνήθως λέμε - εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα. Και οι συνειδήσεις (και των κριτικών φυσικά) αμβλύνονται ολοένα μέχρι να γίνουν όλα ένας ωραίος πολτός.
ΑπάντησηΔιαγραφή