Σάββατο βράδυ Κυριακή
Προτείνω επίσης το Σάββατο βράδυ Κυριακή πρωί με τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ.
Για εδώ κρατώ αυτά τα δύο:
Οταν ο έρωτας των media με τον Χριστόδουλο είχε πρωτοφουντώσει και όλοι πίστευαν ότι πρόκειται για ένα μοντέρνο τυπάκι με δροσερές προθέσεις, είχα γράψει το πρώτο πολεμικό άρθρο εναντίον του στον «Επενδυτή». Σε λίγες μέρες είχε φτάσει στο γραφείο ένα οξύτατο και αυστηρότατο γράμμα του Σωτήρη Τζούμα, με το οποίο με ανακαλούσε στην τάξη, με αστυνομική πατρότητα. Τώρα στη Χίο ψιθυρίζει τα ίδια πράγματα, με 6 χρόνια καθυστέρηση. Δεν βαριέσαι!
Τίποτα δεν με γοητεύει όσο οι ιστορίες της πτώσης. Οσο πιο μεγάλη η πτώση τόσο πιο έντονο το δραματικό ενδιαφέρον. Δεν είναι από χαιρεκακία -αντίθετα. Σ' αυτά τα σκαμπανεβάσματα της μοίρας απλώς διακρίνεται πιο καθαρά η επιπολαιότητα των στόχων μας, το ότι είμαστε μαλακοί σαν χόρτα, το ότι πρέπει να κουλάρουμε λιγάκι και να αντιληφθούμε ότι πετυχημένος είναι όποιος είναι ευτυχισμένος.
Αραγε πόσο ευτυχισμένος να είναι κάποιος που εκδίδει ένα περιοδικό και βάζει στο εξώφυλλο την Αννα Βίσση και την Γιάννα Αγγελοπούλου ενώ δεν παραλείπει να φυλάει κοσμικούς ... κώλους κάθε είδους?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕισαι αδικος ΝewManifesto. Yπαρχουν πολλά (παρα πολλά) σπουδάια πράγματα στην περίπτωση του Τσαγκαρουσιάνου. Τον κρίνεις απο την μικρη και ατυχη στιγμή του
ΑπάντησηΔιαγραφή